παμμιγής
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ές,
A mixed of all sorts, all-blended, βέλεα A.Pers.269 (lyr.); στρατός Tim.Pers.188; ἔθνη LXX 2 Ma.12.13; σύμμαχοι D.S.29.19; βοή Lyc.5.
German (Pape)
[Seite 454] ές, allgemischt, aus allen gemischt; τὰ πολλὰ βέλεα παμμιγῆ, Aesch. Pers. 261; Sp., παρασκευή, Luc. de salt. 68; Plut. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
παμμῐγής: -ές, μεμιγμένος ἐκ παντὸς εἴδους, ὅλως διόλου μεμιγμένος, συγκεχυμένος, βέλεα Αἰσχύλ. Πέρσ. 269· σύμμαχοι Διοδ. Ἐκλογ. 576. 67 (ὡς ὁ L. Dind. ἐντὶ παμμεγέθεσιν)· βοὴ Λυκόφρ. 5· - Ἐπίρρ. παμμιγῆ, ὡς τὸ παγγενῆ, Εὐσεβ. Ἐκκλ. Ἱστ. 8, 8, σ. 412: ἴδε Λοβέκ. εἰς Φρύνιχ. 515.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
formé d’éléments mêlés, confus.
Étymologie: πᾶν, μίγνυμι.
Greek Monolingual
παμμιγής, -ές (Α)
1. ο αναμεμιγμένος με κάθε είδος («παμμιγῆ ἔθνη», ΠΔ)
2. (η αιτ. πληθ. ουδ. ως επίρρ.) παμμιγῆ
με κάθε είδους ανάμιξη.
επίρρ...
παμμιγῶς (Μ)
με ανάμικτο τρόπο, εντελώς ανάμικτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + -μιγής (< μείγνυμι)].
Greek Monotonic
παμμῐγής: -ές, ανακατεμένος με όλα τα είδη, συγκεχυμένος, σε Αισχύλ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παμμιγής -ές [πᾶς, μίγνυμι] van allerlei soorten, helemaal gemengd, helemaal door elkaar.
