φοινικοῦς

From LSJ
Revision as of 05:48, 1 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (4b)

ὅτι τίς ὁ ἄνθρωπος, ὃς ἐπελεύσεται ὀπίσω τῆς βουλῆς τὰ ὅσα ἐποίησεν αὐτήν; (Ecclesiastes 2:12, LXX version) → for who is the man who, after following his own plan, will find wisdom (in) everything he has done?

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φοινικοῦς Medium diacritics: φοινικοῦς Low diacritics: φοινικούς Capitals: ΦΟΙΝΙΚΟΥΣ
Transliteration A: phoinikoûs Transliteration B: phoinikous Transliteration C: foinikoys Beta Code: foinikou=s

English (LSJ)

ῆ, οῦν,

   A v. φοινίκεος.

German (Pape)

[Seite 1296] οῦντος, ὁ, = φοινικών, Palmenwald, D. Sic. 3, 42. οῦσσα, οῦν, zsgzgn statt φοινικόεις, w. m. s. ῆ, οῦν, zsgzgn statt φοινίκεος, Xen. u. A.; vgl. Lob. Phryn. 148.

Greek (Liddell-Scott)

φοινικοῦς: -ῆ, -οῦν, ἴδε φοινικόεις

French (Bailly abrégé)

ῆ, οῦν :
d’un rouge de pourpre, écarlate.
Étymologie: φοῖνιξ¹.

Greek Monolingual

(I)
-ῆ, -οῦν, και ασυναίρ. τ. φοινίκεος, -έα, -εον, και φαινικοῡς, -οῡν, Α
1. αυτός που έχει βαθυκόκκινο χρώμα, πορφυρός
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φοινικοῡν
το βαθυκόκκινο χρώμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φοῖνιξ (Ι), -οίνικος «πορφυρό χρώμα» + κατάλ. -οῦς / -εος (πρβλ. χρυσ-οῦς / -έος). Η λ. μαρτυρείται και στη Μυκηναϊκή στον τ. του θηλ. ponikea].———————— (II)
-οῦσα, -οῦν, Α
βλ. φοινικόεις.

Russian (Dvoretsky)

φοινῑκοῦς: Xen., Arst. = φοινίκεος.
οῦντος ὁ пальмовая роща Diod.