ὑψηλοφρονέω

English (LSJ)

   A to be high-minded, Ep.Rom.11.20, 1 Ep.Ti.6.17.

Greek (Liddell-Scott)

ὑψηλοφρονέω: εἶμαι ὑψηλόφρων, Α΄ Ἐπιστ. πρ. Ρωμ. ια΄, 20, Ἐπιστ. πρ. Τιμ. Α΄, ς΄, 17.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
être hautain, orgueilleux.
Étymologie: ὑψηλόφρων.

English (Strong)

from a compound of ὑψηλός and φρήν; to be lofty in mind, i.e. arrogant: be highminded.

English (Thayer)

ὑψηλοφρόνω; (ὑψηλόφρων, and this from ὑψηλός and φρήν); to be highminded, proud: R G L text); R G L Tr WH text) (Schol. ad Pindar Pythagoras 2,91). In Greek writings μεγαλοφρόνειν is more common.

Greek Monotonic

ὑψηλοφρονέω: είμαι υψηλόφρων, αλαζονικός, υπεροπτικός, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ὑψηλοφρονέω: высоко мнить о себе, превозноситься NT.

Middle Liddell

to be high-minded, NTest. [from ὑψηλόφρων