γέντο

From LSJ
Revision as of 20:51, 9 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (1a)

Οὐκ ἔστι σιγᾶν αἰσχρόν, ἀλλ' εἰκῆ λαλεῖν → Silere non est turpe, sed frustra loqui → nicht Schweigen schändet, sondern Schwätzen auf gut Glück

Menander, Monostichoi, 417
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γέντο Medium diacritics: γέντο Low diacritics: γέντο Capitals: ΓΕΝΤΟ
Transliteration A: génto Transliteration B: gento Transliteration C: gento Beta Code: ge/nto

English (LSJ)

   A he grasped, = ἔλαβεν, 3sg. of Verb found only in this form, Il.8.43, al. (Cf. ἀπόγεμε· ἄφελκε, and ὕγγεμος· συλλαβή (Cypr.), Hsch.)    II shortd. form for ἐγένετο, v. γίγνομαι.

German (Pape)

[Seite 484] er faßte, dor. oder äol. aus ἕλετο, ἕλτο gebildet, vgl. κέλετο κέντο, Alcman bei Eustath. Iliad. 9, 363 p. 756, 32 ἕλετο ἕντο, καὶ Δωρικῶς γέντο, κέλετο κέντο παρὰ Ἀλκμᾶνι (Bergk L. G. ed. 2 p. 659). Hom. hat γέντο fünfmal, γέντο δ' ἱμάσθλην Versende Iliad. 8, 43. 13, 25; γέντο δὲ δοῦρε Versende, Iliad. 13, 241; γέντο δὲ χειρί

Greek (Liddell-Scott)

γέντο: ἥρπασεν, = ἔλαβεν, γ΄ ἑνικ. παλαιοῦ τινος ῥήματος εὑρισκόμενον μόνον ἐν τούτῳ τῷ τύπῳ, Ἰλ. Θ. 43, Ν. 25, 241, κτλ.·- λέγεται δὲ ὅτι εἶναι Αἰολ. ἀντὶ τοῦ ἕλετο, ὡς κέντο ἀντὶ κέλετο, ἦνθον ἀντὶ ἦλθον, κατ’ ἄλλους ἐκ τῆς ῥίζης γεμ (γέμω). ΙΙ. συγκεκομμ. ἀντὶ ἐγένετο, ἴδε ἐν λ. γίγνομαι.

French (Bailly abrégé)

3ᵉ sg. ao. d’un verbe inus.
il prit, il saisit, acc..
Étymologie: pê éol. p. *Ϝέλετο, ἕλετο, 3ᵉ sg. ao.2 Moy. de αἱρέω.
23ᵉ sg. poét. (par sync. p. ἐγένετο) ao.2 de γίγνομαι.

English (Autenrieth)

defective aor. 3 sing: grasped. (Il.)

Spanish (DGE)

• Morfología: [forma única de aor. 3 pers. sg.]
cogió, agarró γ. δ' ἱμάσθλην χρυσείην εὔτυκτον Il.8.43, cf. Call.Cer.43, Fr.355.

• Etimología: Quizá rel. γέμω q.u.
v. γίγνομαι.

Greek Monotonic

γέντο:I. έσφιξε γερά, γράπωσε = ἔλαβεν· βρίσκεται μόνο σε αυτόν τον τύπο, σε Ομήρ. Ιλ.· παραδίδεται ως Αιολ. αντί ἕλετο (Ϝέλετο), όπως το ἦνθον αντί ἦλθον.
II. συγκεκ. αντί ἐγένετο, βλ. γίγνομαι.

Russian (Dvoretsky)

γέντο: I эп.-дор. (= ἐγένετο) 3 л. sing. aor. 2 к γίγνομαι.
II (3 л. sing. aor. от неупотреб. inf.) взял, схватил (χειρὶ ῥαιστῆρα Hom.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: he took (Il. 8, 43).
Origin: IE [Indo-European]X [probably] [368] *gem- seize, take etc.
Etymology: γέντο is like λέκτο he laid down either a middle root aorist, or an s- aorist with lost σ (*λέκ-σ-το, *γέμ-σ-το; on μ s. below), cf. Schwyzer 751 Zus. 2. Both verbs have analogical full grade. Not from *gm̥to (Wackernagel Unt. 175 A.). To γέντο < *γέμτο probably ipv. ἀπό-γεμε ἄφελκε. Κύπριοι and ὕγ-γεμος συλλαβή. Σαλαμίνιοι H. From other languages have been compared MIr. gemel fetter, Latv. gùmstu, gùmt seize etc.; OCS žьmǫ, žęti σφίγγειν, comprimere. This word has again been compared with Gr. γέμω be full (q. v.), which could be the thematic present beside athematic (sigmatic) aorist γέντο. - Pok. 368f. Not to γαμέω nor to γάγγαμον net (q. v.).

Middle Liddell


I. he grasped, = ἔλαβεν, found only in this form, Il.:—said to be aeolic for ἕλετο (θέλετο) like ἦνθον for ἦλθον.
II. syncop. for ἐγένετο, v. γίγνομαι.