ἐμπυριβήτης

English (LSJ)

ου, ὁ, (ἐν, πῦρ, βαίνω)

   A made for standing on the fire, μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην Il.23.702.

German (Pape)

[Seite 818] τρίπους, über dem Feuer stehend, Il. 23, 702.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμπῠρῐβήτης: -ου, ὁ, (ἐν, πῦρ, βαίνω) ὁ ἐπὶ τοῦ πυρὸς τιθέμενος, μέγαν τρίποδ’ ἐμπυριβήτην Ἰλ. Ψ. 702, Ἀθήν. 38Α.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
qui va sur le feu.
Étymologie: ἐν, πῦρ, βαίνω.

English (Autenrieth)

(πῦρ, βαίνω): standing over the fire; τρίπος, Il. 23.702†.

Spanish (DGE)

(ἐμπῠρῐβήτης) -ου, ὁ que se pone sobre el fuego μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην Il.23.702, cf. plu. Semus 16
•epít. del adivino Euclo, Hsch.

{{grml |mltxt=ἐμπυριβήτης, ο (Α) [[εν, πυρ, βαίνω
τρίποδας που τοποθετείται πάνω στη φωτιά, κν. σιδεροστιά, πυροστιά («τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδ' ἐμπυριβήτην», Ομ. Ιλ.). }}

Greek Monotonic

ἐμπῠρῐβήτης: -ου, ὁ (ἐν, πῦρ, βαίνω), κατασκευασμένος να αντέχει στη φωτιά, λέγεται για τρίποδα, σε Ομήρ. Ιλ.

Russian (Dvoretsky)

ἐμπῠρῐβήτης: ставящийся на огонь (τρίπους Hom.).

Frisk Etymological English

-ου
Grammatical information: m.
Meaning: who goes into the fire, of a τρίπους Ψ 702.
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: Compound of the prepositional phrase ἐν πυρί and βῆ-ναι with τη-suffix; cf. Schwyzer 452. Also πυριβήτης Arat. 983, a false archaizing form. - On the matter Bromner Hermes 77, 366f.

Middle Liddell

ἐμ-πῠρῐ-βήτης, ου, n [ἐν, πῦρ, βαίνω
made for standing on the fire, of a tripod, Il.