Τερμέρειον
οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder
English (LSJ)
or Τερμέριον κακόν, τό, prov.,
A a misfortune one brings on oneself, said to be derived from one Τέρμερος a highwayman, Philipp. ap.Sch.E.Rh.509, Plu.Thes.11, Jul.Or.7.210d; prob. to be restored for μερμέριον κ. in Luc.Lex.11: τερμερίης prob.portentous in Epic.Alex. Adesp.2.15. 2 τὸ τ., = membrum virile, dub. in AP11.30 (Phld.).
Greek (Liddell-Scott)
Τερμέρειον: ἢ Τερμέριον κακόν, τό, παροιμία ἐπὶ κακοῦ ὃ ἐπισύρει τις καθ’ ἑαυτοῦ, καὶ λέγεται ὅτι παρήχθη ἔκ τινος Τερμέρου λῃστοῦ, Πλουτ. Θησ. 11, ἴδε Παροιμιογρ. 377· πιθανῶς οὕτως διορθωτέον ἀντὶ μερμέριον κ. ἐν Λουκ. Λεξιφάν. 11. - Κατὰ Σουΐδ.: «τερμέρια κακά.... τὰ μεγάλα κακά». 2) τὸ τερμέριον, ἐπὶ τοῦ ἀνδρικοῦ μορίου, Φιλόδημ. ἐν Ἀνθ. Π. 11. 30.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
s.e. κακόν;
mal de Terméros, càd mal qu’on s’attire soi-même.
Étymologie: Τέρμερος.
Greek Monotonic
Τερμέρειον: ή Τερμέριονκακόν, τό, παροιμ., λέγεται για το κακό το οποίο επισύρει κάποιος στον εαυτό του· λέγεται ότι προήλθε από κάποιον Τέρμερα ληστή, σε Πλούτ.
Middle Liddell
Τερμέρειον, ορ Τερμέριον, κακόν, οῦ,
Τερμέρειον, or Τερμέριον, κακόν, proverb. of a misfortune one brings on oneself, said to be derived from one Τέρμερος a highwayman, Plut.
