ἀάατος

English (Autenrieth)

(ἀϝάω): of doubtful meaning. —(1) inviolable (if α privative), νυν μοι ὄμοσσον ἀάᾶτον Στυγὸς ὕδωρ, Il. 14.271; cf. Στυγὸς ὕδωρ, ὅς τε μέγιστος | ὅρκος δεινότατός τε πέλει μακάρεσσι θεοῖσιν, Il. 15.37 f.—(2) baleful (if α copulative), or mad, of the suitors' contest with the bow, Od. 21.81 (echoed by Odysseus, Od. 22.5). —Signif. (2) may be assumed in Ξ instead of (1), representing the Styx as baleful to him who swears falsely in its name.

Frisk Etymology German

ἀάατος: {aáatos}
Meaning: ep. Wort unsicherer Bedeutung: νυν μοι ὄμοσσον ἀ. Στυγὸς ὕδωρ Ξ 271 (unverletzlich?), ἄεθλος ἀ. φ 91, χ 5 (untrüglich?), κάρτος ἀ. A. R. 2, 77 (unüberwindlich?).
Etymology : Schon wegen der unklaren Bed. ist die Herkunft nicht sicher zu ermitteln. Gewöhnlich zu ἄτη gezogen; s. d. und ἀάω. Vgl. ἀάβακτοι· ἀβλαβεῖς H.?
Page 1,2

Greek Monolingual

ἀάατος, ἀάατον (Α)
συνήθως ερμηνεύεται: 1. απαράβλαπτος, απαραβίαστος
2. άψογος, καθαρός, αποφασιστικός
3. αήττητος, ακαταμάχητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ., πιθ. συνδέεται με το ἀάω και το ἄτη, πρβλ. ἀάβακτοι του Ησύχ. (= αβλαβείς), ή με το ἄω (= χορταίνω), απρμφ. αόρ. ἆσαι, οπότε ἀάατος = ἄατος.