βινέω

From LSJ
Revision as of 13:30, 2 October 2019 by Spiros (talk | contribs) (1a)

Τούτῳ τῷ λόγῳ χρήσαιτο ἄν τις ἐπ' ἐκείνων τῶν ἀνθρώπων οἳ παραδόξως ἀλαζονεύονται, μηδὲ τὰ κοινὰ τοῖς ἀνθρώποις ἐπιτελεῖν δυνάμενοι → One would use this fable for those who give themselves unreasonable airs, but can't handle everyday life (Aesop 40)

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: βῑνέω Medium diacritics: βινέω Low diacritics: βινέω Capitals: ΒΙΝΕΩ
Transliteration A: binéō Transliteration B: bineō Transliteration C: vineo Beta Code: bine/w

English (LSJ)

   A inire, coïre, of illicit intercourse, opp. ὀπυίω, Sol. ap. Hsch., Ar.Ra.740: c. acc. pers., Id.Av.560, etc.:—Med., Ion. impf. βινεσκόμην Id.Eq.1242:—Pass., of the woman, Eup.351.2, Philetaer. 9.4.

German (Pape)

[Seite 445] (βαίνω), Beischlaf üben, bes. außerehelichen, im Ggstz von ὀπυίω, Unzucht treiben; nothzüchtigen, τινά Ar. Av. 560; oft bei Ar. u. a. Com.; med. in der Form βινεσκόμην Ar. Equ. 1239. Vgl. Strat. 84 (XII, 245), der es dem πυγίζειν entgegensetzt.

Greek (Liddell-Scott)

βῑνέω: συνέρχομαι, συνευρίσκομαι ἐπὶ παρανόμου συνουσίας, ἀντίθ. τῷ ὀπυίω, Ἀριστοφ. Βατρ. 740· μ. αἰτ. προσώπ., ὁ αὐτ. Ὄρν. 563, κτλ. – Μέσ., Ἰων. παρατατ. βινεσκόμην, ὁ αὐτ. Ἱππ. 1242: – Παθ., ἐπὶ γυναικός, Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 2, Φιλέταιρ. Κυν. 1.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
τινα avoir commerce avec.
Étymologie: DELG terme visiblement populaire et vulgaire.

Spanish (DGE)

(βῑνέω) • Alolema(s): βενέω IO 7.1, Graff.Dip.C14 (ambas V a.C.); βειν- LW 977 (Frigia)

• Morfología: [impf. frecuentativo βινεσκόμην Ar.Eq.1242]
1 suj. el hombre joder Hippon.86.16, implicando ‘abuso’ o ‘imposición’ op. ὀπύειν Sol.Lg.27, frec. en la comedia οὐ ταὐτὰ δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν, βινεῖν; Ar.Lys.1179, βινεῖν ὅλην τὴν νύκτα καὶ τὴν ἡμέραν Ar.Ec.1099, junto a otros placeres como el de la bebida o comida πίνειν οἶδε καὶ βινεῖν μόνον Ar.Ra.740, ἥδιστóν ἐστιν ἀποθανεῖν βινοῦνθ' ἅμα Philetaer.6, cf. Com.Adesp.254.1Au., LW l.c., ὅτι δόλῳ οὐ βινεῖν μέλλεις Erot.Fr.Pap.Iol.30, en un recetario mágico πρὸς πολλὰ βεινῖν (sic), SB 11909.11 (III/IV d.C.)
c. ac. γυναῖκα βινέων Archil.185, cf. Ar.Au.560, βινῖ (sic) ἀλλοτρίαν γυνήν SB 6319.45 (I a.C.)
c. ac. del hombre sodomizar βινοῦσιν αὐτόν SB 6840.1 (II a.C.), cóm. τὸν ὀρχηστὴν ἐβίνησα ref. a una mujer disfrazada, Hierocl.Facet.251, tb. en v. pas. κατάδησον Πτολεμαΐδα ... ὅπως μὴ βινηθῇ Suppl.Mag.47.8, cf. 38.4.
2 en v. med. c. suj. de mujer dejarse joder, joder βινούμεναι χαίρουσιν Ar.Ec.228, ὥσπερ πηνίω βινουμένω Ar.Fr.393, πολλὰς οἶμαι νῦν βεβινῆσθαι Eup.385.2, Λαΐς ... τελευτῶσ' ἀπέθανεν βινουμένη; Philetaer.9.4
tb. c. suj. masc. ἠλλαντοπώλουν καί τι καὶ βινεσκόμην vendía morcillas y mariconeaba un poco Ar.l.c.

• Etimología: Quizá de la r. *geiH2- ‘vencer’ en grado ø y alarg., cf. ai. ájiti, ags. cwīnan.

Greek Monotonic

βῑνέω: coïre, συνευρίσκομαι· λέγεται για παράνομη συνεύρεση, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

βῑνέω: тж. med. совокупляться (Arph., Anth.; τινα Arph., Luc.).

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: coïre, futuere, τὸ βίᾳ μίγνυσθαι (Ar., Sol. ap. H.).
Other forms: βενέω Olympia Va· Ipf. βινεσκόμην, fut. βινήσω .
Derivatives: Desid. βινητιάω (Ar.), as if from *βινητής; cf. ὠνητιάω : [ὠνητής :] ὠνέομαι.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Vulgar word. Often combined with βία violence, but DELG points out that there is no evidence for violence. One also compared ζάει βινεῖ H.; how? Skt. jinā́ti overpower, suppress nor ptc. jī-na- (only gramm.) = *βινός convince. Not with Palmer, Minos 5 (1957) 62 to δινέω, which does not fit semantically. De Lamberterie, CEG 1, suggests, because of the variant βενέω, *gʷen- woman with ι from κινέω; but we expect *δεν- (cf. μνάομαι).

Middle Liddell

coire, of illicit intercourse, Ar.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βινέω neuken:; πίνειν καὶ βίνειν drinken en neuken Aristoph. Ran. 740; βινεῖν βούλομαι ik wil neuken Aristoph. Lys. 934; met acc..; ἵνα μὴ βινῶσ ’ ἔτ ’ ἐκείνας opdat zij die vrouwen niet meer kunnen neuken Aristoph. Av. 560; ook met man als object ; οὐκ ἔσθ ’ ὅπως οὐ Κλεισθένη βινήσομεν dan moeten we wel Cleisthenes neuken Aristoph. Lys. 1092; ook pass.. ἠλλαντοπώλουν καί τι καὶ βινεσκόμην ik verkocht worst en liet me regelmatig ook een beetje neuken Aristoph. Eq. 1242; βινούμεναι χαίρουσιν ze houden ervan geneukt te worden Aristoph. Eccl. 228.

Frisk Etymology German

βινέω: {bīnéō}
Forms: Ipf. βινεσκόμην, Fut. βινήσω
Grammar: v.
Meaning: coïre, futuere, τὸ βίᾳ μίγνυσθαι (Kom., Sol. ap. H.).
Derivative: Davon das desiderative βινητιάω (Ar., Luk.), wie von *βινητής; vgl. ὠνητιάω : ὠνητής :] ὠνέομαι.
Etymology : Niedriges Wort, das sich eben deswegen einer genauen Analyse entzieht. Gewöhnlich zu βία Gewalt gezogen (vgl. ζάει· βινεῖ H.), aber weder aind. jinā́ti überwältigen, bedrücken noch das nur bei den Gramm. belegte Ptz. -na- = *βινός geben eine befriedigende Anknüpfung. Auch der Anschluß an npers. gāyad futuit (Lidén IF 19, 328) bleibt bei einer unsicheren Wurzeletymologie stehen.
Page 1,237