πρίνινος
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
English (LSJ)
η, ον,
A made from the πρῖνος, γύης Hes. Op.429; ἄνθρακες Ar.Ach.668; αἱ πρίνιναι (sc. βάλανοι) Dsc.1.106.2; π. ὕλη Orib.49.3.1; μύκητες π. fungi that grow under the ilex, Antiph.227.11, cf. An.Ox.3.231. 2 metaph., oaken, i.e. tough, sturdy, γέροντες Ar.Ach.180; τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ π. ἦθος Id.V.877; ἀθληταί Luc.Hist.Conscr.8, cf. AP7.37 (Diosc.) (rejected by Hom. in favour of φήγινος for reasons of euphony, acc. to Phld.Po.2.9).
German (Pape)
[Seite 702] von der immergrünen Eiche gemacht; Hes. On. 431; ἄνθρακες Ar. Ach. 667; übh. hart, fest, derb, wie unser »hagebuchen«, γέροντες 180, ἀθλητής Luc. hist. conscr. 18.
Greek (Liddell-Scott)
πρίνῐνος: -η, -ον, ὁ πεποιημένος ἐκ πρίνου, Λατ. iligneus, γύης Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 427· ἄνθρακες Ἀριστοφ. Ἀχ. 668· αἱ πρίνιναι (ἐξυπ. βάλανοι) Διοσκ. 1. 143· μύκητες πρ., φυόμενοι ὑπὸ τὴν πρῖνον, Ἀντιφάν. ἐν Ἀδήλ. 3, πρβλ. Ἀνέκδ. Ὀξων. 3. 231, ἐν ἀρχ.· ― μεταφ., ἰσχυρός, δυνατός, τραχὺς ὡς πρῖνος, γέροντες Ἀριστοφ. Ἀχ. 180· τὸ λίαν στρυφνὸν καὶ πρ. ἦθος ὁ αὐτ. ἐν Σφ. 877· ἀθληταὶ Λουκ. Πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 8, πρβλ. Ἀνθ. Π. 7. 37· ἴδε πρινώδης, σφενδάμνινος.
French (Bailly abrégé)
η, ον :
d’yeuse ; fig. robuste.
Étymologie: πρῖνος.
Greek Monolingual
-ίνη, -ον, Α
1. κατασκευασμένος από πρίνο, πουρναρένιος
2. μτφ. δυνατός και τραχύς, όπως ο πρίνος («Ἀχαρνικοί, στιπτοὶ γέροντες, πρίνινοι», Αριστοφ.)
3. φρ. «μύκητες πρίνινοι» — μανιτάρια που φύονται στις ρίζες τών πρίνων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πρῖνος + κατάλ. -ινος (πρβλ. λίθ-ινος)].
Greek Monotonic
πρίνῐνος: -η, -ον, κατασκευασμένος από τον πρῖνον, Λατ. iligneus, σε Ησίοδ., Αριστοφ.· μεταφ., δρύινος, δηλ. σκληρός, τραχύς, σε Αριστοφ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πρίνινος -η -ον [πρῖνος] van de steeneik; overdr. knoestig, gehard:. πρεσβῦται... πρίνινοι knoestige oude mannen Aristoph. Ach. 180.
Russian (Dvoretsky)
πρίνῐνος: (ρῑ)
1) дубовый (γύης Hes.; ἄνθρακες Arph.);
2) словно из дуба, крепкий, могучий (γέροντες Arph.; ἀθλητής Luc.).
Middle Liddell
πρίνῐνος, η, ον
made from the πρῖνος, Lat. iligneus, Hes., Ar.:—metaph. oaken, i. e. tough, sturdy, Ar.
