ἀμετρόβιος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, A of immensely long life, ἐλέφαντες Man.1.53; κόρακες prob. l. in Epigr. ap.Philostr.Her.19.17.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμετρόβιος: ον,, ὁ λίαν μακρόβιος, Ἀνθ. Π. παράρτ. 129.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont la vie se prolonge démesurément.
Étymologie: ἄμετρος, βίος.
Spanish (DGE)
-ον
longevo, de vida desmesuradamente larga κόρακες epigr. en Philostr.Her.19.17, Gr.Naz.M.37.1561A, ἐλέφαντες Man.1.53, Nonn.D.17.382, ἔτη Nonn.D.45.73.
Greek Monolingual
-ια, -ιο
αυτός που έχει άμετρο, αμέτρητο βίο, ο πολύ μακρόβιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < άμετρος + -βιος < βίος.
Greek Monotonic
ἀμετρόβιος: -ον, αυτός που ζει υπερβολικά μεγάλη σε διάρκεια ζωή, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀμετρόβιος: бесконечно долго живущий, чрезвычайно долговечный (κόρακες Anth.).
