ἐνθαλασσεύω
οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί, ὅσπερ μέγιστον ῥῦμα τῶν πολλῶν κακῶν → unjustly men hate death, which is the greatest defence against their many ills | men are not right in hating death, which is the greatest succour from our many ills
English (LSJ)
Att. ἐνθαλαττεύω, A live at sea, Ael.NA9.63; to be at sea, Longus 2.12; πρὸς ἐναντία πνεύματα νῆες -εύουσαι Ph.1.287.
German (Pape)
[Seite 841] att. -θαλαττεύω, in, auf dem Meere leben, sich befinden, Ael. H. A. 9, 63 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνθᾰλασσεύω: Ἀττ. -ττεύω, ζῶ παρὰ τὴν θάλασσαν ἢ ἐπὶ τῆς θαλάσσης, τά τε ὄρεια (τῶν ζῴων) καὶ ὅσα ἐνθαλαττεύει καὶ μετεωροπορεῖ Αἰλ. π. Ζ. 9. 63: μεταφ., ἐνθαλαττεύων τῷ ζόφῳ Κλήμ. Ἀλ. Παιδ. 2. 183, 31.
French (Bailly abrégé)
vivre dans la mer.
Étymologie: ἐν, θαλασσεύω.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): át. -λαττ-
1 estar en el mar, navegar πρὸς ἐναντία πνεύματα νῆες ἐνθαλαττεύουσαι Ph.1.287, οὐ γὰρ ἀσφαλὲς ἐδόκει ... ἐνθαλαττεύειν Longus 2.12.5, cf. Poll.1.121
•fig. ὁ νοῦς (del embriagado) ἐνθαλαττεύων ... ἰλιγγιᾷ τῷ ζόφῳ Clem.Al.Paed.2.2.28.
2 vivir en el mar τὰ τε ὄρεια καὶ ὅσα ἐνθαλαττεύει καὶ μετεωροπορεῖ ὅσα los animales de la montaña y cuantos pueblan el mar y surcan el aire Ael.NA 9.63.
Greek Monolingual
ἐνθαλασσεύω και αττ. τ. ἐνθαλαττεύω (Α)
1. ζω μέσα στη θάλασσα, είμαι θαλάσσιος
2. είμαι, βρίσκομαι στη θάλασσα, πλέω, ταξιδεύω
3. μτφ. βρίσκομαι σε αμηχανία συναντώντας δύσκολες περιστάσεις, πελαγώνω («ἐνθαλαττεύων τε [ο ανθρώπινος νους] εἰλιγγία τῷ ζόφῳ τῆς καταιγίδος», Κλήμ. Αλεξ.).
