λεπταίνω
From LSJ
ἕτερος ἐξ ἑτέρου σοφός τό τε πάλαι τό τε νῦν → one gets his skill from another, now as in days of old
Greek Monolingual
και λεπτύνω (AM λεπτύνω) λεπτός
1. καθιστώ κάτι λεπτό, το εκλεπτύνω (α. «λεπταίνω το σύρμα» β. «καὶ λεπτυνῶ αὐτοὺς ὡς χνοῦν
κατὰ πρόσωπον ἀνέμου, εἰς πηλὸν πλατειῶν λεανῶ αὐτούς», ΠΔ)
2. κάνω κάτι ή κάποιον ισχνό, αδύνατο (α. «σέ λέπτυνε η δίαιτα» β. «αἱ ταλαιπωρίαι λεπτύνουσι [τὰ πρόβατα]», Αριστοτ.
γ. «λελεπτυσμένος κατὰ τὴν οὐράν», Φιλούμ.)
3. (σχετικά με το πνεύμα) οξύνω (α. «η μόρφωση λέπτυνε το μυαλό του» β. «καὶ πως ἤδη λεπτυνάμενος εἰς νοῦν καὶ ἰσχνολογεῖν ἐπιπνευσθείς», Ευστ.)
4. κάνω τη φωνή μου οξεία
νεοελλ.
(αμτβ.) γίνομαι λεπτός, αδυνατίζω («προσπαθεί να λεπτύνει με τη γυμναστική»)
νεοελλ.-μσν.
κάνω κάποιον λεπτό στους τρόπους, εξευγενίζω («η καλή συντροφιά τον έκανε να λεπτύνει τους τρόπους του»)
μσν.
1. κάνω βαθιά τομή σε κάτι
2. ερμηνεύω, αναλύω
3. διαλύω, συντρίβω
μσν.-αρχ.
ξεφλουδίζω
αρχ.
1. (για πράγματα ή στρατ. μονάδες) αραιώνω
2. (σχετικά με την τροφή) χωνεύω
3. αλωνίζω
4. λιχνίζω.