βαθύτης
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ητος, ἡ, A = βάθος, depth, Luc.Icar.5: metaph. of character, Phld.Ir.p.60 W.; of mental profundity, Cic.Att.4.6.3,al.
German (Pape)
[Seite 425] ητος, ἡ, die Tiefe, Luc. Icarom. 5 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
βᾰθύτης: -ητος, ἡ, βάθος, Λουκ. Ἰκαρομ. 5.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
profondeur, épaisseur.
Étymologie: βαθύς.
Spanish (DGE)
-ητος, ἡ
I 1profundidad de una úlcera, Hp.Prorrh.2.19.
2 espesor y largura γενείου βαθύτητι Luc.Icar.5.
II fig. profundidad del carácter firmeza Phld.Ir.28.40, Cic.Att.83.3
•del significado de la Sagrada Escritura hondura Epiph.Const.Haer.77.36.
Greek Monotonic
βᾰθύτης: -ητος, ἡ, = βάθος, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
βᾰθύτης: ητος ἡ глубина Luc.
Middle Liddell
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βαθύτης -ητος, ἡ βαθύς diepte, van zweren; Hp.; dikte, van de baard. Luc. 44.5.
