φεύζω

English (LSJ)

cry φεῦ, cry woe, τί τοῦτ' ἔφευξας; A.Ag.1308.

German (Pape)

[Seite 1267] φεῦ rufen, »weh« rufen über Etwas, τί, τί ταῦτ' ἔφευξας Aesch. Ag. 1281.

French (Bailly abrégé)

seul. ao. ἔφευξα;
se lamenter, litt. « dire φεῦ ».

Greek (Liddell-Scott)

φεύζω: μέλλ. -ξω, κράζω φεῦ, φωνάζω φεῦ φεῦ, οἰμώζω, μόνον ἅπαξ εὕρηται, τί τοῦτ’ ἔφευξας; Αἰσχύλ. Ἀγ. 1308. (Ἐκ τοῦ φεῦ. ὡς τὰ ῥήματα αἰάζω, οἴζω, οἰμώζω ἐκ τῶν λέξεων αἰαῖ, οἴ, οἴμοι.)

Greek Monolingual

Α
(ποιητ. τ.) φωνάζω φευ, κράζω, οιμώζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επιφών. φεῦ (πρβλ. οἴ-ζω: οἴ, ὤ-ζω: ὤ). Το ρ. απαντά μόνο στον αόρ. ἔφευξας].

Greek Monotonic

φεύζω: μέλ. -ξω, κράζω φεῦ, φωνάζω φευ, απαντάται άπαξ μόνο, τί τοῦτ' ἔφευξας; σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

φεύζω: восклицать «φεῦ» Aesch.

Middle Liddell

φεύζω,
to cry φεῦ, cry woe, only found once, τί τοῦτ' ἔφευξας; Aesch.