αἵμων

English (LSJ)

ονος, ὁ, dub. sens., perhaps A eager, Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης Il. 5.49; expl. by Gramm. as = δαίμων, for δαήμων, skilful, cf. EM251.13. II (αἷμα) bloody, E.Hec.90, dub.l.in A.Supp.847 (lyr.).

French (Bailly abrégé)

1ων, ον ; gén. ονος;
sanglant.
Étymologie: αἷμα.
2ων, ον ; gén. ονος;
avide de, passionné pour, selon d'autres habile à (la chasse), gén..
Étymologie: DELG hapax d'origine incertaine.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

αἵμων -ον αἷμα bloederig.
αἵμων -ον, betekenis en etym. onzeker, msch. bedreven in, met gen.: Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης Scamandrius, bedreven in de jacht Il. 5.49.

Russian (Dvoretsky)

αἵμων: 2, gen. ονος кровавый Aesch., Eur.
2, gen. ονος ловкий, искусный (θήρης Hom.).

Frisk Etymological English

-ονος
Grammatical information: adj.
Meaning: only Ε 49 Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης, meaning uncertain (skilful?)
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: No etym. The proposal by Fay IF 26, 27ff. (to Lat. aemulor as raptor, rapax) was rejected by Kretschmer Glotta 3, 335. The word is found in Thessalian names, Ίππαίμων, Αἵμονος; Bechtel Dial. 1, 203.

Middle Liddell

= δαήμων,]
I. skilful in a thing, c. gen., αἵμονα θήρης Il.
II. (αἷμα) bloody, Aesch., Eur.

English (Autenrieth)

skilled in, w. gen., Il. 5.496†.

Greek Monotonic

αἵμων: -ονος, ὁ I. = δαήμων, επιδέξιος, επιτήδειος, ικανός, έμπειρος σε κάτι· με γεν., αἵμονα θήρης, σε Ομήρ. Ιλ.
II. (αἷμα) γεμάτος από αίμα, σε Αισχύλ., Ευρ.

Greek (Liddell-Scott)

αἵμων: -ονος, ὁ, = δαίμων Β, δαήμων, ἐπιτήδειος, ἔμπειρος, Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης, Ἰλ. Ε. 49· ἴδε Ἑρμάν. Αἰσχύλ. Ἀγ. 1450. ΙΙ. (αἷμα) πλήρης αἵματος, Αἰσχύλ. Ἱκ. 847, Εὐρ. Ἑκ. 90.

Frisk Etymology German

αἵμων: -ονος nur Ε 49 Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης,
{haímōn}
Meaning: Bedeutung unsicher (eifrig?, kundig?)
Etymology: und somit auch etymologisch nicht zu erklären. Verzeichnis älterer Etymologien bei Bq, außerdem Fay IF 26, 27ff. (zu aemulor usw. als raptor, rapax), von Kretschmer Glotta 3, 335 abgelehnt. Das Wort kommt auch in thessalischen Namen, z. B. ‘Ιππαίμων Αἵμονος, zum Vorschein; Bechtel Dial. 1, 203.
Page 1,40

Spanish (DGE)

-ον
1 sent. dud., prob. experto, conocedor de, hábil en c. gen. Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης Il.5.49, cf. Apollon.Lex.138, EM α 510.
2 ensangrentado, sangriento εἶδον ... ἔλαφον λύκου αἵμονι χαλᾷ σφαζομέναν = ví a una cierva degollada por la garra sangrienta de un lobo E.Hec.90.
• Etimología: Por la acepción 2 parecería un deriv. de αἷμα, por la 1 queda sin explicar.