ὁπλοθήκη
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
English (LSJ)
ἡ, A armoury, SIG253T9 (Delph., iv B. C.), LXX 2 Ch.32.27, D.S.17.79, Str.4.1.5, J.BJ2.4.1 (pl.), Plu.2.159e (pl.), Sull.14, Ael.VH6.12. 2 shield-case. OGI339.80 (Sestos, ii B. C., pl.).
German (Pape)
[Seite 359] ἡ, ein Ort, wo Waffen hingelegt und aufbewahrt werden; Plut. Sull. 14, oft; Ael. V. H. 6, 12.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
dépôt d’armes, arsenal.
Étymologie: ὅπλον, θήκη.
Russian (Dvoretsky)
ὁπλοθήκη: ἡ склад оружия, арсенал Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ὁπλοθήκη: ἡ, ὁπλοστάσιον, Πλούτ. 2. 159Ε, Σύλλ. 14, Αἰλ. Ποικ. Ἱστ. 6. 12.
Greek Monolingual
η (Α ὁπλοθήκη)
χώρος ειδικά διαμορφωμένος για την τοποθέτηση και τη φύλαξη τών όπλων, οπλοστάσιο
νεοελλ.
1. προθήκη στον τοίχο, όπου τοποθετούνται όπλα ιστορικής αξίας
2. θήκη όπλου, ιδίως κυνηγετικού, μέσα στην οποία τοποθετείται το όπλο διαλυμένο σε τεμάχια
αρχ.
θήκη όπλου, ιδίως ασπίδας.
Greek Monotonic
ὁπλοθήκη: ἡ, οπλοστάσιο, σε Πλούτ.
Middle Liddell
ὁπλο-θήκη, ἡ,
an armoury, Plut.
