Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

lacertus

From LSJ
Revision as of 13:17, 19 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")

ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. → Go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie.

Simonides of Kea

Latin > English

lacertus lacerti N M :: upper arm, arm, shoulder; (pl.) strength, muscles, vigor, force; lizard

Latin > English (Lewis & Short)

lăcertus: i,
I a lizard; a sea-fish; v. lacerta.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) lăcertus,⁹ ī, m., surtout au pl. lăcertī, les muscles : Quint. 8, pr. 19 ; [fig.] Cic. Br. 64 || [en part.] muscles de la partie supérieure du bras : Lucr. 4, 829 ; Ov. M. 1, 501 ; 14, 304 || [en gén.] bras : Cic. Tusc. 2, 37 ; CM 27 ; Ov. Am. 3, 8, 11, etc. ; excusso lacerto Sen. Ben. 2, 6, 1, en déployant le bras, à bras déployé [pour lancer qqch.] || [fig.] force du bras, bras puissant, force : Hor. Ep. 2, 2, 48 || coup porté par un bras puissant : Sil. 1, 262, etc.
(2) lăcertus,¹⁴ ī, m., lézard : Virg. G. 2, 9 ; 4, 13 || maquereau : Cels. Med. 2, 18 ; Plin. 32, 146 ; 149 ; Mart. 10, 48, 11 ; Juv. 14, 131.

Latin > German (Georges)

(1) lacertus1, ī, m., gew. Plur. lacertī = μύες, die Muskeln, I) im allg.: 1) eig.: corpora... et colorata et astricta et lacertis expressa sunt, Quint.: lacertos exercitatio expressit, Quint.; vgl. Spalding Quint. 8. prooem. § 19. – 2) im Bilde, v. der Kraft der Rede, in Lysia sunt lacerti, Cic.: carnis plus habet, minus lacertorum, v. Äschines, Quint. – II) insbes., 1) die Muskeln des Oberarms, der muskulöse, kräftige, starke Oberarm, von der Schulter bis zum Ellbogen, Lucr. u. Ov.: brachia quoque et lacertos auro colunt, Curt.: oft für den ganzen Arm, puellares lacerti, Sen. rhet.: Milo Crotoniates nobilitatus ex lateribus et lacertis suis, Cic.: lacertis colla complecti, Ov.: lacertum excutere, schwingen, zum Ausholen ausstrecken, Ov. u. Sen. – 2) im Bilde, v. der Kraft des Redners, a quo cum amentatas hastas acceperit, ipse eas oratoris lacertis viribusque torquebit, Cic. de or. 1, 242. – u. v. starken Arm des Herrschers, Hor. ep. 2, 2, 48. Flor. prooem. § 8. – übtr., an den Bienen, aptant lacertos, Verg. georg. 4, 74. – an Bäumen, validis accisa lacertis, Sil. 10, 532. – meton., der Wurf, Schlag eines kräftigen Armes, Sil. 1, 262; 16, 562.
(2) lacertus2, ī, m. = lacerta, I) die Eidechse, Verg. ecl. 2, 9 u. georg. 4, 13. Plin. 8, 141. – II) ein der Makrele ähnlicher Seefisch, der Stöcker, Cels. 2, 18. p. 65, 21 D. Colum. 8, 17, 12. Plin. 32, 146 u. 149. Mart. 10, 48, 11. Iuven. 14, 131.