τεναγῖτις
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ιδος, fem. Adj. shallow, AP9.551 (Antiphil.).
French (Bailly abrégé)
ίτιδος
adj. f.
qui forme des bas-fonds.
Étymologie: τέναγος.
Russian (Dvoretsky)
τενᾰγῖτις: ιδος adj. f обмелевшая, мелководная (ἅλς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
τενᾰγῖτις: -ιδος, θηλ. ἐπίθετ., ἀβαθής, «ῥηχή»,, τεναγῖτιν... εἰς ἅλα Ἀνθ. Π. 9. 551.
Greek Monolingual
-ίτιδος, ἡ, Α
επίθ. αβαθής, ρηχή («τεναγῑτιν ὅτ' εἰς ἅλα κῶλον ἐλαφρὸν στήσας», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τέναγος + επίθημα -ῖτις (πρβλ. τεμεν-ῖτις)].
Greek Monotonic
τενᾰγῖτις: -ιδος, θηλ. επίθ., αβαθής, ρηχή, σε Ανθ.
Middle Liddell
τενᾰγῖτις, ιδος,
fem. adj. shallow, Anth. [from τένᾰγος]
German (Pape)
ιδος, fem. zu τεναγίτης.
