οἴησις
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
English (LSJ)
εως, ἡ, (οἴομαι)
A = δόξα, opinion, notion, Pl.Phd.92a, Phdr. 244c, Arist.Po.1461b3; esp. false or vague notion, opp. σαφῶς εἰδέναι, Id.Rh.Al.1431a40, cf. Zeno Stoic.1.20, etc.
II = οἴημα, self-conceit, Heraclit.46, E.Fr.643, Bion ap.D.L.4.50, Ph.1.53, al., Chor. in Rh.Mus.49.512; οἴησις καὶ ὑπερηφανία Phld.Vit.p.29J.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
1 pensée, opinion;
2 haute opinion de soi-même, présomption.
Étymologie: οἴομαι.
Russian (Dvoretsky)
οἴησις: εως ἡ
1 мнение (ἀνθρωπίνη οἴ. Plat.);
2 Eur., Heracl. ap. Diog. L., Plut. = οἴημα.
Greek (Liddell-Scott)
οἴησις: -εως, ἡ, (οἴομαι) = δόξα, γνώμη, «ἰδέα», Πλάτ. Φαίδων 92Α, Φαῖδρ. 244C ἰδίως ἐσφαλμένη γνώμη, πιθ. γραφὴ ἐν Ὑπερείδ. ὑπὲρ Λυκόφρ. 8· ἀντίθετ. πρὸς τὸ σαφῶς εἰδέναι Ἀριστ. Ρητ. πρ. Ἀλέξ. 15, 4. ΙΙ. οἴημα, ὑπερηφανία, ἀλαζονεία, ἔπαρσις, Εὐρ. Ἀποσπ. 644, Ἡράκλειτ. παρὰ Διογ. Λ. 9. 7, Βίων αὐτόθι 4. 50· ἴδε Wytt. εἰς Πλούτ. 2. 39D.
Greek Monotonic
οἴησις: -εως, ἡ (οἴομαι), γνώμη, «ιδέα», σε Πλάτ.· έπαρση, αλαζονεία, σε Βίωνα.
Middle Liddell
οἴησις, εως, οἴομαι
opinion, an opinion, Plat.: self-conceit, Bion.
German (Pape)
ἡ, das Meinen, die Meinung; ἀνθρωπίνῃ οἰήσει, Plat. Phaedr. 244c; ἐάνπερ μείνῃ ἥδε ἡ οἴησις, Phaed. 92a; auch wie οἴημα, im tadelnden Sinne, Einbildung, Eigendünkel, Plut. und andere Spätere
