ἐρισφάραγος
ἀρχὴ παιδεύσεως ἡ τῶν ὀνομάτων ἐπίσκεψις → the beginning of education is the examination of names, the beginning of philosophical education is the examination of names, the beginning of all education is the investigation of names
English (LSJ)
[φᾰ], ον, loud-roaring, of Poseidon, h.Merc.187; of Zeus, Pi.Fr.15, B.5.20; loud-voiced, of men, Plu.2.698e.
German (Pape)
[Seite 1031] laut tosend, brausend, Poseidon, H. h. Merc. 187; Pind. frg. 263; πατὴρ πάντων Ep. ad. 522 (IX, 521).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au bruit retentissant.
Étymologie: ἐρι-, σφαραγέομαι.
English (Slater)
ἐρισφᾰρᾰγος loud thundering ἐρισφα ράγ[ου] πατ[ρός (i. e. Zeus: supp. Lobel) fr. 6a. d, = fr. 15 Schr.
Greek Monolingual
ἐρισφάραγος, -ον (Α)
(για τον Ποσειδώνα και τον Δία) αυτός που ηχεί δυνατά, ο μεγαλόφωνος («Ζηνὸς ἐρισφαράγου», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ερι- (επιτ. μόριο) + -σφάραργος (< σφαραγούμαι «σφριγώ») (πρβλ. ερισπάραγος)].
Greek Monotonic
ἐρισφάρᾰγος: -ον, αυτός που βροντά δυνατά, βροντερός, σε Ομηρ. Ύμν.
Russian (Dvoretsky)
ἐρισφάρᾰγος: (φᾰ) мощно грохочущий, многошумный (Ποσειδῶν HH; sc. Ζεύς Pind., Anth.).
Middle Liddell
ἐρι-σφάρᾰγος, ον
loud-roaring, Hhymn.
