ἔφαλμος
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
English (LSJ)
ον, steeped in brine, salted, βρώματα Plu.2.687d: ἔφαλμα, ατος, τό, in Thphr.CP5.9.6, is prob. corrupt.
German (Pape)
[Seite 1112] in Salzwasser, ἅλμη, eingelegt, marinirt, βρώματα Plut. Symp. 6, 2, 1.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
conservé dans la saumure.
Étymologie: ἐπί, ἅλμη.
Russian (Dvoretsky)
ἔφαλμος: сохраняемый в рассоле, соленый (βρώματα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἔφαλμος: -ον, ἁλμυρός, ἐφάλμων βρωμάτων Πλούτ. 2. 687D· - ἔφαλμα, τό, ἐν Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 5. 9, 6, εἶναι ἐφθαρμένον.
Greek Monolingual
έφαλμος, -ον (Α)
ποτισμένος με άλμη, αλατισμένος, αλμυρός («ἔφαλμα βρώματα», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἅλμη (< ἅλς «θάλασσα»)].
