ἄκρυπτος
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
ἄκρυπτον, (κρύπτω) not hidden, unhidden, E.Andr.834, Aen.Tact.39.6. Adv. ἀκρύπτως = without hiding Phryn.PSp.11 B.
Spanish (DGE)
-ον
1 no tapado, no escondido, al descubierto παλαίσματα A.Supp.296, βρόχος Aen.Tact.39.6, cf. E.Andr.834.
2 adv. ἀκρύπτως = no celadamente Phryn.PS 11.
German (Pape)
[Seite 85] unverdeckt, neben δῆλος Eur. Andr. 836.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non caché.
Étymologie: ἀ, κρυπτός.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἄκρυπτος -ον [ἀ-, κρύπτω niet verborgen, onbedekt.
Russian (Dvoretsky)
ἄκρυπτος: нескрытый, нескрываемый: τί δέ με δεῖ καλύπτει ἄκρυπτα; Eur. к чему мне скрывать то, что не может быть сокрыто?
Greek (Liddell-Scott)
ἄκρυπτος: -ον, ὁ μὴ κεκρυμμένος, Εὐρ. Ἀνδρ. 836. -Ἐπίρρ. -τως, Α. Β. 8.
Greek Monolingual
και -φτος, -η, -ο (Α ἄκρυπτος, -ον)
αυτός που δεν τον έκρυψαν, ο φανερός
νεοελλ.
αυτός που δεν μπορεί να κρατηθεί μυστικός, να κρυφτεί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. - + κρυπτὸς < κρύπτω.
Greek Monotonic
ἄκρυπτος: -ον (κρύπτω), αυτός που δεν έχει κρυφτεί, σε Ευρ.
