καταβλακεύω
Πολλοὺς ὁ καιρὸς οὐκ ὄντας ποιεῖ φίλους → Occasione amicus fit, qui non fuit → Die rechte Zeit macht manchen, der's nicht ist, zum Freund
English (LSJ)
treat carelessly, mismanage, Hp.Art.52 (sed leg. καταμβλ-), X.An.7.6.22:—in Pass., καταβλακευόμενοι ἄνθρωποι negligent, slothful, Just.Nov.95.1.2.
German (Pape)
[Seite 1340] aus Nachlässigkeit, Trägheit versehen, verderben, Hippocr.; οὔτε κατεβλακεύσαμεν τὰ τούτου Xen. An. 7, 6, 16. – Pass. nachlässig, träge sein, handeln, Sp. Vgl. κατεβλακευμένως.
French (Bailly abrégé)
négliger, laisser se perdre ou détériorer par négligence.
Étymologie: κατά, βλακεύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-βλακεύω verwaarlozen.
Russian (Dvoretsky)
καταβλᾱκεύω: по небрежности портить, повреждать, приводить в негодность (τι Xen.).
Greek (Liddell-Scott)
καταβλᾱκεύω: μεταχειρίζομαί τι ἀδεξίως καὶ ἀμελῶς, ἀμελῶ, καταρρᾳθυμῶ, καταβλακεύουσι τὴν διόρθωσιν τοῦ σώματος Ἱππ. π. Ἄρθρ. 820· οὔτε γὰρ ἠδικήσαμεν τοῦτον οὐδέν, οὔτε κατεβλακεύσαμεν Ξεν. Ἀν. 7. 6, 22. ― Παθ., εἶμαι ἀμελὴς ἢ ὀκνηρός, Γρηγ. Ναζ. περὶ Θεολογ. 539Α. ― Καθ’ Ἡσύχ. «καταβλακεύειν· ῥᾳθυμεῖν, ἢ δαπανᾶν ῥαθύμως».
Greek Monolingual
καταβλακεύω (Α)
1. μεταχειρίζομαι κάτι με αμέλεια, αδέξια, παραμελώ, αμελώ
2. παθ. καταβλακεύομαι
είμαι αμελής ή οκνηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + βλακεύω «είμαι οκνηρός»].
