θρηνῳδός

English (LSJ)

ὁ, ἡ, one who sings a dirge, mourner, Alciphr.1.36, Ptol.Tetr.180, Anon.Oxy.864, cf. Poll.6.202.

German (Pape)

[Seite 1218] ein Klagelied singend, Sp., wie Alciphr. 1, 36; vgl. Poll. 6, 202.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui chante un chant plaintif ; subst. ὁ, ἡ θρηνῳδός pleureur, pleureuse à gages.
Étymologie: θρῆνος, ᾠδή.

Russian (Dvoretsky)

θρηνῳδός: adj. m поющий скорбную песнь Arst.

Greek (Liddell-Scott)

θρηνῳδός: ὁ, ἡ, ὁ ἐν ᾠδῇ θρηνολογῶν, ἰδίως ἐπὶ τῶν ἐκ Καρίας γυναικῶν (praeficae), Ἀριστ. Ἀποσπ. 561, πρβλ. Πολυδ. Ϛ΄, 202.

Greek Monolingual

ο, η (ΑΜ θρηνῳδός)
αυτός που ψάλλει θρηνητικά άσματα, ο μοιρολογητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θρήνος + -ωδός < αείδω (πρβλ. επωδός, μελωδός)].

Greek Monotonic

θρηνῳδός: ὁ, ἡ (ἀοιδός), αυτός που ψέλνει θρήνο, σε Αριστ.

Middle Liddell

θρην-ῳδός, ὁ, ἀοιδός
one who sings a dirge, Arist.