ἀντέρεισις
Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
English (LSJ)
ἀντερείσεως, ἡ,
A thrusting against, resistance, Hp.Art. 50; esp. the fulcrum or resistance used in reducing a dislocation, ib. 2; of joints, Arist.IA705a14; λάμπειν ἀντερείσει τοῦ αἰθέρος by its resistance, Plu.Lys.12; forward pressure, Ael.Tact.18.8; repulsion, Plu.2.396a, cf. Ph.1.153, Plot.4.3.26(pl.).
II Rhet., buttressing, mutual support, of clauses in a period, Demetr.Eloc.12.
Spanish (DGE)
ἀντερείσεως, ἡ
• Morfología: [jón. gen. ἀντερείσιος Hp.Art.50]
I 1ret. apoyo, soporte de las frases de un período οὐκ ἔχουσιν σύνδεσιν οὐδ' ἀντέρεισιν Demetr.Eloc.12.
2 presión, empuje ἀμφιφλασθείσης ... τῆς σαρκὸς ... ὑπὸ ἀντερείσιος Hp.Art.50, (οἱ ἵπποι) οὐδὲν γὰρ συμβάλλονται πρὸς τὴν σφοδρότητα τῆς ἀντερείσεως Ael.Tact.18.8, ref. a las imágenes que se fijan en el alma οὐδ' ἀντερείσεις ἢ τυπώσεις Plot.4.3.26, ἐπὶ δὲ τῶν νοήσεων τίς ἡ ἀντέρεισις λέγοιτο ἄν; en el caso del pensamiento ¿de qué tipo de fuerza física cabría hablar? Plot.4.3.26.
3 rechazo (ἀέρα) τόνον ἔχοντα διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν καὶ ἀντέρεισιν el aire al tener fuerza por reflexión y rechazo de las montañas Plu.2.396a.
II resistencia de los huesos en la reducción de una fractura, Hp.Art.2, (ἀέρα) τῇ ἀντερείσει ἀσθενέστερον ἐκείνου Arist.Pr.915a2, ἐὰν ... μηδεμίαν ἔχῃ τοῖς κινουμένοις ἀντέρεισιν si (el punto de apoyo) no ofreciese ninguna resistencia a los seres que se mueven Arist.IA 705a11, ἀντέρεισις πρὸς ἄλληλα de las partes que forman las articulaciones, Arist.IA 705a14, (ἄστρα) λάμπειν μὲν ἀντερείσει ... τοῦ αἰθέρος que (los astros) brillan por resistencia del éter Plu.Lys.12, ἐσθλαὶ πρὸς τὴν ἀντέρεισιν (las dos densidades) capaces de oponer resistencia (al peso de la tierra), Epicur.Fr.[26] 42.13, cf. Ph.1.153.
German (Pape)
[Seite 247] ἡ, das Entgegenstämmen, Hippocr.; Plut. Num. 9 u. oft, der Widerstand.
French (Bailly abrégé)
ἀντερείσεως (ἡ) :
résistance d'une chose appuyée sur une autre.
Étymologie: ἀντερείδω.
Russian (Dvoretsky)
ἀντέρεισις: ἀντερείσεως ἡ
1 сопротивление (πρὸς ἄλληλα Arst.; τοῦ αἰθέρος Plut.);
2 отталкивание (ἀπό τινος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀντέρεισις: ἀντερείσεως, ἡ, τὸ ἐρείδειν τι ἐναντίον τινός, ἀντίστασις, ἀντιπίεσις, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 817: ἰδίως τὸ ὑπομόχλιον ἐν χρήσει κατὰ τὴν τοποθέτησιν ὀστοῦ τινος τεθραυσμένου, αὐτόθι 780· κατὰ τὸ βάδισμα, Ἀριστ. Περὶ Ζ. πορ. 3. 2· λάμπειν ἀντερείσει τοῦ αἰθέρος, διὰ τῆς ἀντιστάσεως αὐτοῦ, Πλουτ. Λύσανδρ. 12: ― ἄπωσις, ὁ αὐτ. 2. 396Α.
Greek Monolingual
ἀντέρεισις, η (Α)
1. πίεση ή ώθηση προς την αντίθετη κατεύθυνση
2. πίεση προς τα εμπρός
3. αμοιβαία στήριξη.
Greek Monotonic
ἀντέρεισις: ἀντερείσεως, ἡ, αντίσταση, αντιπίεση, σε Πλούτ.
