ἐπισκοτέω

English (LSJ)

(σκότος)

   A throw a shadow over, οἰκίαν ᾠκοδόμησεντος αύτην ὥστε πᾶσιν ἐπισκοτεῖν τοῖς ἐν τῷ τόπῳ D.21.158; ἐ. τινὶ τῆς θέας to be in the way of his seeing, Pl.Euthd.274c, cf. Plu.2.538e; τῷ βωμῷ Judeich Alterlümervon Hierapolis 339: abs., Plb.24.4, Polyaen.8.23.2; form a roof, Hero Aut.28.2.    2. metaph., throw darkness or obscurity over, τῇ κρίσει Sor.Vit.Hippocr.13, Arist. Rh.1354b11; ταῖς τῆς ψυχῆς ἐπιμελείαις Isoc.1.6; τὸ πρὸς χάριν ῥηθὲν ἐ. τῷ καθορᾶν Id.8.10, cf. D.2.20; οἶνος τῷ φρονεῖν ἐπισκοτεῖ Eub.135 = Ophelio 4; ἐ. γὰρ τῷ φρονεῖν τὸ λαμβάνειν Antiph.250; τὸ δ' ἐρᾶν ἐ. ἅπασιν, ὡς ἔοικε Men.48; ἡ ὀργὴ ἐ. τοῖς λογισμοῖς Phld.Ir.p.78 W.:— Pass., to be in the dark or in uncertainty, ἐπισκοτεόμενος τῇ ἀπειρίῃ Hp. Praec.8; ἐπισκοτεῖσθαι καὶ κωλύεσθαι Plb.2.39.12; to be obscured, ὑπό τινος Id.12.25d.7; to be blinded, τὰς ὄψεις ὑπὸ θεοῦ J.AJ9.4.3, cf.Ph. 2.62.

German (Pape)

[Seite 980] verfinstern, verdunkeln, im Lichte stehen, τινί, ἐπεσκότει τῷ Κτησίππῳ τῆς θέας, er verhinderte ihn am Anblick, Plat. Euthyd. 274 c; οἰκίαν ᾠκοδόμηκε τοσαύτην ὥστε πᾶσιν ἐπισκοτεῖν τοῖς ἐν τῷ τόπῳ Dem. 21, 158; νέφος ὃ ἐπισκοτήσει Μακεδόσιν Pol. 9, 37, 10; absol., Pol. 34, 12, 2; Polyaen. 8, 23, 2. – Häufiger übertr., ἡ ῥώμη ταῖς τῆς ψυχῆς ἐπιμελείαις ἐπεσκότησε Isocr. 1, 6, that ihnen Eintrag, war hinderlich; ἐπισκοτεῖ τούτοις τὸ κατορθοῦν Dem. 2, 20, dem nachher συγκρύπτειν u. συσκιάζειν entspricht; τῇ κρίσει τὸ ἴδιον ἡδύ Arist. rhet. 1, 1; τὸν οἶνον τῷ φρονεῖν ἐπισκοτεῖν Eubul. bei Ath. II, 43 f; ἐπισκοτεῖσθαι καὶ κωλύεσθαι Pol. 2, 39, 12; – τῇ ἀπειρίῃ ἐπισκοτεύμενος, wegen Unerfahrenheit sich in Ungewißheit befindend, Hippocr.