εὐανθής

From LSJ
Revision as of 19:44, 9 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (Bailly1_2)

Ἤθη πονηρὰ τὴν φύσιν διαστρέφει → Bonae indolis venena sunt mores mali → Verdorbne Sitten sind verderblich der Natur

Menander, Monostichoi, 203
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐανθής Medium diacritics: εὐανθής Low diacritics: ευανθής Capitals: ΕΥΑΝΘΗΣ
Transliteration A: euanthḗs Transliteration B: euanthēs Transliteration C: evanthis Beta Code: eu)anqh/s

English (LSJ)

ές,

   A blooming, downy, πυκάσαι τε γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ Od.11.320.    II rich in flowers, flowery, ἀγροί Thgn.1200; κόλποι λειμώνων Ar.Ra.373 (lyr.); τόπος Pl.Smp.196b; decked with flowers, στόλος Pi.P.2.62, cf. Sapph.78; freely flowering, Thphr.HP6.2.3.    2 flowered, gay-coloured, gay, bright, χρῶμα Pl.Phd.100d, cf. Arist.Col.792a15, 794b5 (Comp.); θρόμβοι αἵματος Hp.Coac.621, cf. 575; στρωμναί Ph.1.639 (Sup.); ἐσθής Luc.Rh.Pr.15; βαφαί Ael.NA16.41; πορφύρη AP6.250 (Antiphil.); λίθος Jul.Or.2.51a; τὸ εὐ. τοῦ ὄρνιθος its bright colours, Ath. 9.399a; pink, flushed, σῶμα Sor.1.100.    III metaph., blooming, fresh, goodly, ὄλβος Pi.I.5(4).12; of persons, ἁλικία ib.7(6).34, cf. O.6.84, Ar.Nu.1002; εὐ. ὀργά a goodly, noble temper, Pi.P.1.89: ἐν ἅλμῃ . . εὐανθεστέρᾳ in fresher brine, Sotad.Com.1.21: Sup. -εστάτη ἡλικία Plu.2.120a.

German (Pape)

[Seite 1056] ές, schön, reichlich sprossend, λάχνη, Od. 11, 318; κόμη, Philostr.; schön blühend, blumenreich, Pind. oft, z. B. στέφανος I. 6, 51, ὄλβος 4, 14; auch στόλος, P. 2, 62; ἁλικία, I. 6, 34, wie λιπαρὸς καὶ εὐανθὴς ἐν γυμνασίοις διατρίψεις Ar. Nubb. 1002; εὐανθεῖς κόλποι λειμώνων Ran. 373; sp. D., wie Nic. Al. 402. – Uebertr., buntfarbig, schön, χρῶμα Plat. Phaed. 100 c; ἐσθής Luc. rhet. praec. 15; τὸ εὐανθὲς τοῦ ὄρνιθος Ath. IX, 399 a; – ἅλμη εὐανθεστέρα, Sotad. bei Ath. VII, 293 dv. 21, geht auf die Stärke der Lake.

Greek (Liddell-Scott)

εὐανθής: -ές, (ἄνθος) ἀνθηρός, ζωηρός, θάλλων, μεταφορ. ἐπὶ τῶν πρώτων τριχῶν τῶν γενείων, πυκάσαι τε γένυς εὐανθέϊ λάχνῃ, ὅπερ ταὐτὸν τῷ: «γένυν πεπυκάσθαι, ὅ ἐστιν ἐσκεπάσθαι εὐανθέϊ λάχνη» (Εὐστ.). «εὐφυεῖ τριχώσει» (Σχόλ.), Ὀδ. Λ. 320· ἴδε ἐν λέξ. οἰνάνθη Ι. 3. ΙΙ. ἔχων ἀφθονίαν ὡραίων ἀνθέων, ἀγροὶ Θέογν. 1200· κόλποι λειμώνων Ἀριστοφ. Βατρ. 373· κεκοσμημένος δι’ ἀνθέων, Πινδ. Π. 2. 113. 2) ἀνθηρός, φαιδρός, λαμπρός, χρῶμα Πλάτ. Φαίδων 100C. πρβλ. Ἀριστ. περὶ Χρωμ., 2. 3 καὶ 5· ἐσθὴς Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 15· βαφαὶ Αἰλ. π. Ζ. 16. 41· πορφύρα Ἀνθ. Π. 6. 250· τὸ εὐανθὲς τοῦ ὄρνιθος, τὰ λαμπρὰ τοῦ πτηνοῦ χρώματα, Ἀθήν. 399Α. ΙΙΙ. μεταφ., ἀνθηρός, ζωηρός, ὡραῖος, καλός, ὄλβος Πινδ. Ι. 5 (4). 16· ἐπὶ ἀνθρώπου, ἡλικία αὐτόθι 7 (6). 48, πρβλ. Ο. 6. 144, Ἀριστοφ. Νεφ. 1002· εὐανθεῖ ὀργᾷ, εὐγενεῖ τρόπῳ, Πινδ. Π. 1. 173· ἐν ἅλμῃ... εὐανθεστέρα, ἁλμυρωτέρα, Σωτάδης ἐν «Ἐγκλειομέναις»1. 21.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
1 brillant de fleurs, abondant en fleurs;
2 p. ext. aux couleurs variées ou éclatantes;
3 florissant, abondant, touffu;
4 qui est dans sa fleur.
Étymologie: εὖ, ἄνθος.