δίκροτος
Ῥίζα γὰρ πάντων τῶν κακῶν ἐστιν ἡ φιλαργυρία → Root of all the evils is the love of money (Radix omnium malorum est cupiditas)
English (LSJ)
ον,
A double-beating, ῥόθια κώπας E.IT408 (lyr.); of the pulse, Archig. ap. Gal.8.537, al., Ruf.Syn.Puls.8.5. 2 of ships, with only two banks of oars manned, X.HG2.1.28; later, = διήρης, Arr.An.6.5.2, Luc.Am.6: Subst. δίκροτον, τό, Plb.5.62.3, App.Mith.17; δίκροτος, ἡ, AP7.640 (Antip.). II δ. ἁμαξιτός a road for two carriages, E.El.775.
German (Pape)
[Seite 630] zweimal schlagend, vom Pulse; Galen.; – von beiden Seiten geschlagen; κῶπαι, doppelte Ruder, Eur. I. T. 408; ἁμαξιτός, mit zwei Geleisen, El. 775; gew. vom Schiffe, = διήρης, nach E. M. (vgl. oben, Poll. 1, 82) mit zwei Reihen Ruderbänken; neben μονόκροτοι Xen. Hell. 2, 1, 28; vgl. Arr. An. 6, 5, 4; Luc. Amor. 6; Ant. Ih. 49 (VII, 640); τριήρεις, δίκροτα, κέλητες stellt Poll. 5, 62, 3 zusammen; öfter bei Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δίκροτος: -ον, ὁ διττῶς κροτῶν, σφυγμός, Γαλην. 8, σ. 28, 29, 268, 269· κῶπαι Εὐρ. Ι. Τ. 408. 2) ἐπὶ πλοίων, ὁ ἔχων διπλᾶς κώπας ἢ δύο σειρὰς κωπῶν ἐν ἐκατέρᾳ πλευρᾷ, ἀλλαχοῦ διήρης, Ξεν. Ἑλλ. 2. 1, 28, Ἀνθ. Π. 7. 640· πρβλ. μονόκροτος. ΙΙ. δ. ἁμαξιτός, ὁδὸς διὰ δύο ἁμάξας, Εὐρ. Ἠλ. 775.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui heurte deux fois : δίκροτοι κῶπαι EUR rames manœuvrant sur les deux bords;
2 frappé de deux côtés ; en parl. de navires à deux bancs de rameurs (cf. διήρης).
Étymologie: δίς, κρότος.
