quo

Latin > English (Lewis & Short)

quō: adv. prop. dat. or abl. of qui.
I Where (rare but class.): respondit, se nescire, quo loci esset, Cic. Att. 8, 10: quo loci illa nasceretur, id. Div. 2, 66, 135: mitte sectari rosa quo locorum Sera moretur, Hor. C. 1, 38, 3.—
   B Trop.
   1    For which reason, wherefore, whence: miscella (uva) multo ante coquitur: quo prior legenda, Varr. R. R. 1, 54: anseres voraces sunt naturā: quo temperandum iis, id. ib. 3, 10, 5: quo aequior sum Pamphilo, Si, etc., Ter. And. 2, 5, 18; Cic. de Or. 2, 6, 25: quo magis hoc philosopho faciendum est, id. Fin. 3, 2, 4; id. Lael. 23, 86: quo factum est, ut, etc., Nep. Milt. 7, 4; id. Them. 3, 4.—
   2    For the reason that, because: non edepol quo te impudicam crederem, Plaut. Am. 3, 2, 32: quod scribis, non quo ipse audieris, sed te ipsum putare, me, Cic. Att. 10, 1, 3: non quo libenter male audiam, sed quia, etc., id. de Or. 2, 75, 305: non eo dico, quo mihi veniat in dubium, id. Quint. 2, 5: neque eo nunc dico, quo quidquam illum senserim, Ter. Heaut. 3, 2, 43: non pol, quo quemquam plus amem, Eo feci, sed, id. Eun. 1, 2, 16.—
II To or in which place, whither, where (rel. and interrog): dolia, quo vinaceos condat, Cato, R. R. 10, 2: quo, quo, scelesti, ruitis? Hor. Epod. 7, 1: locus, quo exercitui aditus non erat, Caes. B. G. 2, 16: non longius hostes aberant, quam quo telum adici potest, id. ib. 2, 21; Cic. Fam. 3, 5, 3.— Of persons, to whom: dabo parasitum inanem, quo recondas reliquias, Plaut. Stich. 1, 3, 79: quo illae nubent? id. Aul. 3, 5, 13: quo lubeat, nubant, id. ib.: hominem beatum, quo illae pervenibunt divitiae! Pompon. ap. Non. 508, 6: homo apud eos, quo se contulit, gratiosus, Cic. Verr. 2, 4, 18, § 38.—With gen.: quo gentium, where in the world, Plaut. Bacch. 4, 7, 33; id. Rud. 3, 5, 44: quo terrarum, Liv. 39, 54, 8; cf.: ne hodie quidem scire videmini, quo amentiae progressi sitis, how far, to what pitch, id. 28, 27.—
   B Trop., to what end, for what purpose, wherefore, why: quid hoc homine facias? aut quo civem importunum, aut quo potius hostem tam sceleratum reserves? Cic. Sest. 13, 29: quo tantam pecuniam? id. Verr. 2, 2, 55, § 137: dixit profecto, quo vellet aurum, id. Cael. 21, 53: nescis, quo valeat nummus? quem praebeat usum? what money is good for, Hor. S. 1, 1, 73: quo mihi fortunam, si non conceditur uti? id. Ep. 1, 5, 12; Cic. Fam 7, 23, 2; Ov. Am. 3, 4, 41.—
   2    Transf., to the end that, in order that, so that, that: quo deteriores anteponantur bonis, Plaut. Poen. prol. 38; Ter. And. 3, 1, 14: id adjuta me, quo id flat facilius, id. Eun. 1, 2, 70: quo mare finiat iram, Ov. H. 18, 203: fraus mea quid petiit, nisi quo tibi jungerer uni? id. ib. 20, 23: hi omnes Athenas se contulerunt, non quo sequerentur otium, Nep. Pelop. 2, 1: quo ne, = ut ne: sed eo vidisti multum, quod praefinisti, quo ne pluris emerem, Cic. Fam. 7, 2, 1: cautum erat, quo ne plus auri et argenti facti, quo ne plus signati argenti et aeris domi haberemus, Liv. 34, 9.—
III Indef., with si, etc., to any place, anywhither: si quo tu me ire vis, Plaut. Aul. 2, 4, 5: si quando Romam aliove quo mitterent legatos, Liv. 38, 30: si quo erat longius prodeundum, Caes. B. G. 2, 48; Cic. Att. 8, 3, 7.