διακληρόω
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Dor. δια-κλᾱρόω,
A assign by lot, allot, ἐφ' ἑκάστῃ . . φερνήν A.Supp.978 (anap.), cf. Arist.Ath.30.3, 50.2; ἐπὶτὰς φυλάς SIG531.29 (Dyme, iii B.C.):—Med., have allotted to one, τῦφον ἐκ νόμων Diog. Ep.28.1, cf. Procop.Goth.4.20,al.:—Pass., Pl.Lg.760c. 2 choose by lot, X.Cyr.6.3.36; τὸ δέκατον δ. θανεῖν, of decimating soldiers, App. BC2.47:—Med. c. acc., ib.18, Iamb.Myst.1.5, al.: but usu. abs., cast lots, Th.8.30, X.Cyr.6.3.34; πρὸς σφᾶς αὐτούς D.59.103.
German (Pape)
[Seite 582] verloosen, durchs Loos vertheilen, Aesch. Suppl. 978; pass., διακληρωθήτω τὰ μόρια τῆς χώρας – ἕκαστα ἑκάστοις Plat. Legg. VI, 760 c; διεκλήρωσεν αὐτούς, er ließ sie loofen, Xen. Cyr. 6, 3, 36. – Med., loofen, Thuc. 8, 30 u. Folgde; πρὸς σφᾶς αὐτούς, Dem . 59, 103.
Greek (Liddell-Scott)
διακληρόω: διὰ κλήρου ὁρίζω, δίδω, ἐφ’ ἑκάστῃ… φερνὴν Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 978· καὶ ἐν τῷ παθ., Πλάτ. Νομ. 760C. 2) ἐκλέγω διὰ κλήρου, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 36· τὸ δέκατον δ. θανεῖν, ἐπὶ τοῦ δεκατισμοῦ τῶν στρατιωτῶν, Ἀππ. Ἐμφυλ. 2. 47. - Μέσ., βάλλω κλήρους, Θουκ. 8. 30, Ξεν. Κύρ. 6. 3, 34· πρὸς σφᾶς αὐτοὺς Δημ. 1380. 4.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 assigner un lot par la voie du sort, allouer par la voie du sort;
2 désigner ou choisir par un tirage au sort;
Moy. διακληρόομαι-οῦμαι tirer au sort.
Étymologie: διά, κληρόω.
Spanish (DGE)
• Alolema(s): dór. -κλᾱρόω SEG 30.990.21 (Delos IV/III a.C.), 40.394.29 (Dime III a.C.), Dialex.7.4
I 1asignar por sorteo ἐφ' ἑκάστῃ διεκλήρωσεν Δαναὸς θεραποντίδα a cada una asignó Dánao una sirvienta A.Supp.978, δύο τράγους Ph.1.338, en v. pas. διακληρωθήτω τὰ μόρια τῆς χώρας Pl.Lg.760c, cf. SEG 41.282 (Argos, heleníst.), τὰν δὲ βουλὰν διακλαρῶσαι (αὐτούς) εἰς ἡμιόγδοον καὶ τριακάδα καὶ φυλὰν καὶ φάτραν SEG 30.990.21 (Delos IV/III a.C.), cf. 40.394.29 (Dime III a.C.).
2 designar por sorteo empleos, cargos, misiones en la admin. δέκα ἄνδρας διακλɛ̄ρōσαι ἐκ τōν δικαστōν IG 13.82.18 (V a.C.), cf. 19, τέτταρα μέρη ... διακληρῶσαι Arist.Ath.30.3, cf. 50.2, en v. pas. οἱ τῶν ἁρμάτων ἡγεμόνες διακληρωσάμενοι X.Cyr.6.3.34, cf. SEG 30.990.23 (Delos IV/III a.C.)
•en v. med. mismo sent. αὐτούς X.Cyr.6.3.36, ἐκ τῶν ἐννέα τὸν ἄριστον Aristodem. en Plu.2.1107f, τὰ δὲ ἔθνη App.BC 2.18, τὰς παρθένους πάσας Parth.35.2
•c. ac. e inf. τὸ δέκατον διακληρώσω θανεῖν condenaré mediante sorteo a morir a la décima parte, e.d. diezmaré al ejército App.BC 2.47.
II usos esp. de la v. med.
1 sortear, echar suertes ἐβούλοντο διακληρωσάμενοι ἐπὶ μὲν τῇ Μιλήτῳ τῷ ναυτικῷ ἐφορμεῖν, πρὸς δὲ τὴν Χῖον ... πεζὸν πέμψαι quisieron, tras hacer el sorteo (de los mandos), atacar Mileto por mar, y enviar infantería a Quíos Th.8.30, cf. D.59.103, διελόντες τρία μέρη διακληροῦνται πρὸς τὸν ἥλιον haciendo tres partes (de una cosecha), echan suertes teniendo en cuenta el sol Thphr.HP 9.5.2
•repartirse por sorteo fig. τὰς κακώσεις Ph.2.111.
2 c. ac. obtener por sorteo fig. τῦφον ἐξ αὐτῶν (νόμων) διεκληρώσασθε Diog.Ep.28.1, ὧν ἑκάστη διακεκλήρωται μίαν τῶν εἰρημένων φαντασιῶν Ph.2.19.
