παραλλαγή

English (LSJ)

ἡ,

   A passing from hand to hand, transmission, πυρὸς παραλλαγαί A.Ag.490 ; change of position, movement, τὸ τάχος τῆς π., of the sun's apparent motion, Str.17.3.10.    b Astrol., of a heavenly body, passing beyond the degree occupied by another, Antioch.Astr.in Cat.Cod.Astr.8(3).113.    2 alternation, μυῶν παραλλαγαὶ καὶ νεύρων their alternate movements, Hp.Art.30 ; παραλλαγὰς τοῖς ποσὶν ἐποίουν, of dancers, Critias 36.    3 distortion of the vertebrae, Hp.Art.48 ; contortion, twisting, of wood, Thphr.HP5.1.12 (pl.).    4 interchange, διανοίας πρὸς αἴσθησιν π. interchange of intellect and sense, putting one for the other, Pl.Tht.196c; π. προσώπων, πτώσεως, A.D.Pron.110.3, Synt.214.9.    II difference between things, ποιεῖν τινα π. εὐοσμίας καὶ ἀοσμίας Thphr.HP6.6.5 ; μεγάλας τὰς π. ποιεῖσθαι περί τι Plb.6.7.5 ; μεγάλην ἔχειν π. D.S.5.37, cf. Plot.3.1.5 ; ἡ π. βραχεῖα Phld.Po.2.5 ; ἡ π. ἡ [τοῦ ἀνθρώπου] πρὸς τὰ ἄλογα Arr.Epict.2.8.3 ; κάλλους πρὸς αἶσχος ib.2.23.32.    III variety, variation, Thphr.HP2.3.2 ; μεγεθῶν Epicur.Ep.1p.15U. (pl.), al., cf. Chrysipp.Stoic.3.182, Ep.Jac.1.17, Cleom.1.7 ; γραμμῶν καὶ γωνιῶν Theol.Ar.63 ; change of meaning, παραλλαγῶν κατὰ σύμβολον γινομένων Chrysipp.Stoic.2.258, cf. 3.33.    IV frenzy, madness, ἐν π. γενέσθαι LXX 4 Ki.9.20 ; π. ψυχῆς perturbation of soul, Iamb.VP 25.111.

German (Pape)

[Seite 487] ἡ, = παράλλαξις; φρυκτωριῶν τε καὶ πυρὸς παραλλαγαί, Aesch. Ag. 476, des Feuers Wechsel; διανοίας πρὸς αἴσθησιν παραλλαγή, Plat. Theaet. 196 c; – der Unterschied, ἡ ἐξ ἀμφοῖν παρ., Pol. 6, 7, 3; vgl. μεγάλην δ' ἔχει παραλλαγὴν τὰ μέταλλα ταῦτα συγκρινόμενα τοῖς κατὰ τὴν Ἀττικήν, D. Sic. 5, 37.

Greek (Liddell-Scott)

παραλλᾰγή: ἡ, ἡ ἀπὸ χειρὸς εἰς χεῖρα μεταβίβασις, πυρὸς παραλλαγαὶ Αἰσχύλ. Ἀγ. 490. 2) διαδοχή, μυῶν παραλλαγαὶ καὶ νεύρων, αἱ διαδοχικαὶ κινήσεις αὐτῶν, Ἱππ. 797F· π. ποδῶν, αἱ κατ’ ἐναλλαγὴν κινήσεις τῶν ποδῶν κατὰ τὴν ὄρχησιν (πρβλ. Θερμαστρὶς Ι. 2), Bach εἰς Κριτίαν σελ. 96· - διαστροφὴ τῆς σπονδυλικῆς στήλης, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 815. 3) ἐναλλαγή, διανοίας πρὸς αἴσθησιν π., ἐναλλαγὴ μεταξὺ τοῦ νοῦ καὶ αἰσθήσεως, τὸ τιθέναι θἄτερον ἀντὶ τοῦ ἑτέρου, Πλάτ. Θεαίτ. 196C· πρβλ. Παραλλάσσω Ι. ΙΙ. διαφορὰ μεταξὺ πραγμάτων, ποιεῖν π. τινα εὐοσμίας καὶ ἀοσμίας Θεόφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 6, 5· μεγάλας τὰς π. ποιεῖσθαι περί τι Πολύβ. 6. 7, 3· μεγάλην ἔχειν π. Διόδ. 5. 37· ἡ π. τοῦ ἀνθρώπου πρὸς τὰ ἄλογα Ἀρρ. Ἐπίκτ. 2. 8, 3· π. κάλλους πρὸς αἶσχος αὐτόθι 2. 23, 32· πρβλ. παράλλαγμα ΙΙ. ΙΙΙ. ἀλλοίωσις, ἀπὸ τοῦ πατρὸς τῶν φώτων, παρ’ ᾧ οὐκ ἔνι παραλλαγὴ Ἐπιστ. Ἰακ. α΄, 17.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
échange (de signaux par le feu).
Étymologie: παραλλάσσω.

English (Strong)

from a compound of παρά and ἀλλάσσω; transmutation (of phase or orbit), i.e. (figuratively) fickleness: variableness.

English (Thayer)

παραλλαγής, ἡ (παραλλάσσω), variation, change: Aeschylus, Plato, Polybius, others.)