Νικόλαος
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
English (Strong)
from νῖκος and Λαοδικεύς; victorious over the people; Nicolaus, a heretic: Nicolaus.
English (Thayer)
Νικολαου, ὁ (νίκη and λαός), Nicolaus (A. V. Nicolas), a proselyte of Antioch and one of the seven deacons of the church at Jerusalem: Acts 6:5.
Russian (Dvoretsky)
Νῑκόλαος: ου, ион. Νικόλεως, εω ὁ Николай (сын Бутиса, лакедемонский посол к Дарию I накануне 1-й Греко-персидской войны) Her.
Chinese
原文音譯：NikÒlaoj 你可-拉哦士
詞類次數：專有名詞（1）
原文字根：征服-人民
字義溯源：尼哥拉；安提阿人，為耶路撒冷教會七位執事之一（ 徒6:5）。字義：征服人民的，由（νῖκος）=征服者）與（λαός）*=人民）組成，其中 （νῖκος）出自（νίκη）*=征服）
出現次數：總共（1）；徒（1）
譯字彙編：
1） 尼哥拉（1） 徒6:5
