δυσπραγμάτευτος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
[μᾰ], ον, hard to manage, λαός Plu.2.348f.
Spanish (DGE)
-ον de difícil trato λαός Plu.2.348f.
German (Pape)
[Seite 687] schwer zu behandeln, Plut. glor. Ath. 6.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à manier.
Étymologie: δυσ-, πραγματεύομαι.
Russian (Dvoretsky)
δυσπραγμάτευτος: с трудом управляемый, с которым трудно справиться (λαὸς δορυφόρων Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσπραγμάτευτος: -ον, δυσκολομεταχείριστος, δυσοικονόμητος, δύσχρηστος, Πλούτ. 2. 348Ε.
Greek Monolingual
δυσπραγμάτευτος, -ον (Α)
δυσκολομεταχείριστος, δυσοικονόμητος.
