πλακάς

English (LSJ)

πλακάδος, ἡ, floor of a wine-cellar, POxy.729.28 (ii A.D.).

Greek Monolingual

(I)
-άδος, ἡ, Α
ειδικό κοίλωμα όπου τοποθετούσαν τα αγγεία του κρασιού, αποθήκη οίνου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πλάξ, -κός + κατάλ. -άς, -άδος (πρβλ. ολκάς)].
(II)
ο, Ν
πλάκα
τεχνίτης ειδικός στην επίστρωση τοίχων ή δαπέδων με πλακάκια, πλακωτής.