συλήτωρ

English (LSJ)

-ορος, ὁ, plunderer, A.Supp.927, Nonn. D. 24.306.

German (Pape)

[Seite 974] ορος, ὁ, = συλήτης, θεῶν συλήτορας Aesch. Suppl. 905.

French (Bailly abrégé)

ορος (ὁ) :
qui dépouille, spoliateur.
Étymologie: συλάω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

συλήτωρ -ορος, ὁ [συλάω] rover, plunderaar.

Russian (Dvoretsky)

σῡλήτωρ: ορος ὁ похититель, грабитель: ὁ θεῶν σ. Aesch. святотатец.

Greek Monolingual

-ορος, ὁ, ΜΑ
κλέφτης, ληστής, άρπαγας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συλῶ + επίθημα -τωρ (πρβλ. οικήτωρ)].

Greek (Liddell-Scott)

σῡλήτωρ: -ορος, ὁ, = συλητής, Αἰσχύλ. Ἱκ. 927, Νόνν. Δ. 24. 306.

English (Woodhouse)

plunderer