φιλόψογος
Γῆ πάντα τίκτει καὶ πάλιν κομίζεται → Tellus ut edit, ita resorbet omnia → Die Erde alles gebiert und wieder in sich birgt
English (LSJ)
φιλόψογον, censorious, E.Ph.198, El.904, Pl.Prt. 346c, Eus.Mynd.1. Adv. φιλοψόγως Poll.3.139.
German (Pape)
[Seite 1289] gern tadelnd, tadelsüchtig; πόλις Eur. El. 904; Phoen. 206; Plat. Prot. 346 c. – Adv. φιλοψόγως, Poll. 3, 139.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui aime à blâmer.
Étymologie: φίλος, ψέγω.
Russian (Dvoretsky)
φιλόψογος: любящий порицать, придирчивый или злоречивый Eur., Plat.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόψογος: -ον, ὁ φιλῶν νὰ ψέγῃ, νὰ εὑρίσκῃ ἐλαττώματα, Εὐρ. Φοίν. 198, Ἠλ. 904, Πλάτ. Πρωτ. 346C. Ἐπίρρ. -γως, Πολυδ. Γ΄, 139.
Greek Monolingual
-η, -ο / φιλόψογος, -ον, ΝΜΑ
αυτός που του αρέσει να ψέγει, φιλοκατήγορος («οὐ διὰ ταῡτά σε ψέγω ὅτι εἰμὶ φιλόψογος», Πλάτ.).
επίρρ...
φιλοψόγως Α
κατά τρόπο φιλόψογο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + ψόγος (< ψέγω), πρβλ. κακό-ψογος].
Greek Monotonic
φῐλόψογος: -ον, αυτός που αγαπά να κατηγορεί, επικριτικός, σε Ευρ., Πλάτ.
Middle Liddell
φῐλό-ψογος, ον,
fond of blame, censorious, Eur., Plat.
