ψυχήϊος

English (LSJ)

η, ον, having a ψυχή, alive, living, Pythag. ap. Luc.Vit.Auct.6 (v.l. ἐμψ.).

German (Pape)

[Seite 1404] beseelt, belebt, lebendig, Luc. vit. auct. 6.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
animé, vivant.
Étymologie: ψυχή.

Greek Monolingual

-ηΐη, -ον, Α
ιων. τ. προικισμένος με ψυχή, ζωντανός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + κατάλ. -ήϊος (πρβλ. πολεμήϊος)].

Greek Monotonic

ψῡχήϊος: -η, -ον (ψυχή), έμψυχος, ζωντανός, ζων, σε Πυθαγ. παρά Λουκ.

Russian (Dvoretsky)

ψῡχήϊος: одушевленный, живой Luc.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ψυχήϊος -α -ον [ψυχή] bezield.