ψυχανάλυση

From LSJ

Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε θηρίον θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god

Aristotle, Politics, 1253a25

Greek Monolingual

η, Ν
1. η ψυχολογική αντίληψη και θεωρία του Αυστριακού ψυχιάτρου Ζήγκμουντ Φρόυντ, από την οποία προέκυψε ένα από τα κύρια ρεύματα της σύγχρονης ψυχολογίας και η οποία βασίζεται στη διερεύνηση τών ασύνειδων, κυρίως, ψυχικών διεργασιών, δηλαδή τών διεργασιών που συντελούνται στο υποσυνείδητο
2. θεραπευτική μέθοδος τών νευρωτικών ή ψυχωτικών διαταραχών που εγκαινίασε ο Φρόυντ με βάση την παραπάνω αντίληψη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. psychanalyse (< ψυχή + ανάλυση)].