ἐγκλιτικός
οὐ παντὸς ἀνδρὸς ἐς Κόρινθον ἔσθ' ὁ πλοῦς → it's not for every man to make a journey to Corinth, not everyone can afford a trip to Corinth
English (LSJ)
ἐγκλιτική, ἐγκλιτικόν, enclitic, of a word which leans (ἐγκλίνει) its accent upon the one before (cf. A.D.Synt.98.2), Tryphoap.eund.Conj.255.11, etc. Adv. ἐγκλιτικῶς = enclitically, as an enclitic, ἀναγιγνώσκειν EM124.9, A.D.Synt.222.22, Hdn.Gr.2.70: Comp. ἐγκλιτικώτερον A.D.Synt.140.28.
Spanish (DGE)
ἐγκλιτική, ἐγκλιτικόν
gram.
1 que apoya el acento en la palabra anterior, enclítico Trypho Fr.58, A.D.Synt.98.2, Sch.Er.Il.1.65a, 396b, Eust.1407.54.
2 adv. ἐγκλιτικῶς = con acento enclítico ἀναγιγνώσκειν A.D.Synt.222.22, EM α 1587
•como enclítico, apoyado en el acento de enclisis de la palabra anterior, Hdn.Gr.2.70.
German (Pape)
[Seite 708] ή, όν, sich neigend, bei den Grammatikern von den Wörtern, die sich so an das Vorige anlehnen, daß sie ihren Accent verlieren od. auf dieses übergehen lassen. – Auch adv., Schol. Il. 11, 627.
Russian (Dvoretsky)
ἐγκλῐτικός: грам. энклитический.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκλῐτικός: ἐγκλιτική, ἐγκλιτικόν, ἐπὶ λέξεως μεταβιβαζούσης τὸν ἑαυτῆς τόνον εἰς τὴν προηγουμένην λέξιν, ἐγκλιτικὴ Εὐστ. 1407. 54. ‒ Ἐπίρρ. -κῶς Ἐτυμ. Μ. 124. 9.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM ἐγκλιτικός, -ή, -όν)
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην έγκλιση ρήματος
2. «εγκλιτικές λέξεις» ή εγκλιτικά
λεξίδια που αποβάλλουν τον τόνο τους ο οποίος αναβιβάζεται στη λήγουσα της προηγούμενης λέξης.
Translations
enclitic
Catalan: enclític; Chinese Mandarin: 附属的; Danish: enklitisk; Dutch: enclitisch; Finnish: enkliittinen; French: enclitique; German: enklitisch; Greek: εγκλιτικός; Ancient Greek: ἐγκλιτικός; Hungarian: enklitikus, simuló, tapadó, csüggő; Icelandic: viðskeyttur; Italian: enclitico; Latin: encliticus; Norwegian Bokmål: enklitisk; Nynorsk: enklitisk; Occitan: enclitic; Russian: энклитический; Serbo-Croatian: enklitički; Swedish: enklitisk; Welsh: enclitig
