ἔταλον
δόξειε δ' ἂν τῆς κυριωτάτης καὶ μάλιστα ἀρχιτεκτονικῆς. τοιαύτη δ' ἡ πολιτικὴ φαίνεται → It would seem to belong to the most authoritative art and that which is most truly the master art. And politics appears to be of this nature.
English (LSJ)
τό, (ἔτος) yearling, Schwyzer644.18 (Aegae, iv/iii B. C.); also ἔτελον, ib.252.11 (Cos, iii B. C.).
Greek (Liddell-Scott)
ἔταλον: τὸ, ἐνιαύσιον, ἀρνηάδων ἔταλα Ἐπιγραφ. Αἰολ. Hoffmann GD. II, σ. 10, ἀριθμ. 155α18, κτλ.
Greek Monolingual
ἔταλον, τὸ (Α)
ετήσιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παράγ. του έτος. Παράλληλος τύπος έτελον, εν αντιθέσει προς το τέλειον «ενήλικο ζώο». Για τη μεταβολή του θ. έτος, έταλον / έτελον, πρβλ. νέφος, νεφέλη, άγκος, αγκάλη. Με μεταβολή λ:ν το θ. εμφανίζεται στο αρχ. ελλ. επηετανός «ετήσιος». Στις γερμ. γλώσσες απαντά αντίστοιχο θ. με μεταβολή l:r
γοτθ. wi?rus «αρνάκι (ενός έτους)», νέο άνω γερμ. widder «κριός»].
Frisk Etymological English
Grammatical information: n.
Meaning: a young animal, a yearling (Schwyzer 644, 18; Aegae IV-IIIa),
Other forms: also ἔτελον (ib. 252, 11; Kos IIIa: τοῦ μεν ἐτέλου as opposed to τοῦ δε τελείου full grown animal).
Origin: IE [Indo-European] [1175] *u̯et- year
Etymology: Except for the genus identical with Lat. vitulus calf, Umbr. vitluf vitulōs (with irreglular i for e); here also as Iran. LW [loanword] wotjak. vetël calf, two-year old cow (Jacobsohn IF 46, 339). We must start from an IE word for year, Gr. ἔτος, IE *u̯étos- n., with Skt. vats-á- calf. On ἔτος: ἔτελον, ἔταλον cf. e. g. νέφος: νεφέλη, ἄγκος: ἀγκάλη; so the change -αλο-: -ελο- could be old? I doubt this; it could be Pre-Greek. See on ἐπη-ετανός, s. v. (An r-stem in Germ., e. g. Goth. wiÞrus (one-year) lamb, NHG Widder, IE *u̯et-r(u)-. - See ἔτος; further W.-Hofmann s. vitulus.
Frisk Etymology German
ἔταλον: {étalon}
Forms: auch ἔτελον (ebd. 252, 11; Kos IIIa: τοῦ μὲν ἐτέλου im Gegensatz zu τοῦ δὲ τελείου ausgewachsenes Tier).
Grammar: n.
Meaning: Bez. eines jungen Tieres, etwa Jährling (Schwyzer 644, 18; Aegae IV-IIIa),
Etymology: Bis auf das Genus mit lat. vitulus Kalb, umbr. vitluf vitulōs (mit unregelmäßigem i für e) identisch; hierher noch als iran. LW wotjak. vetël Kalb, zweijährige Kuh (Jacobsohn IF 46, 339). Auszugehen ist von einem idg. Wort für Jahr, das im Griechischen als s-Stamm vorhanden ist, ἔτος, idg. *u̯étos- n., wovon u. a. aind. vats-á- Kalb. Zum Stammwechsel ἔτος: ἔτελον, ἔταλον vgl. z. B. νέφος: νεφέλη, ἄγκος: ἀγκάλη; der Wechsel -αλο-: -ελο- kann also alt sein (-ε- somit nicht an das anlautende ἐ- assimiliert). Daneben vielleicht mit Wechsel l: n ἐπηετανός, s. d. Ein alternierender r-Stamm erscheint im Germ., z. B. got. wiþrus ‘(jähriges) Lamm’, nhd. Widder, idg. *u̯et-r(u)-. — Vgl. zu ἔτος; außerdem W.-Hofmann s. vitulus.
Page 1,579-580
