ὁλκεῖον
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
τό,
A large bowl or basin, SIG869.16 (Eleusis), Inscr.Olymp.468.6, Epig.6, Philem.17, Men.73, BCH35.286(Delos, ii B. C.), Πολέμων 1.126 (Demetrias), Plb.30.26.1 (ὁλκίων codd. Ath.), PSI4.428.62, Plu.Alex.20 (ὁλκίον codd.).
II in Ep. form ὁλκήϊον, = ὁλκαῖον, A.R.4.1609.
German (Pape)
[Seite 323] τό, ein Holz unten am Schiffe, an welchem dieses gezogen wurde (vgl. ὁλκήϊον). Auch, wie ὁλκαῖον, ein Gefäß, nach Poll. 10, 176 ἀγγεῖον ὑγρῶν τε καὶ ξηρῶν, ὡς ἐπιτοπολὺ χαλκοῦν, mit Beispielen aus Men. u. Philem. belegt; vgl. Epigen. Ath. IX, 472 e.
Russian (Dvoretsky)
Greek (Liddell-Scott)
ὁλκεῖον: τό, (ἕλκω) πηδάλιον, Σοφ. Ἀποσπ. 388 (παρὰ Πολυδ. Ι΄, 134, ἔνθα κακῶς ὁλκία)· οὕτως ἐν τῷ Ἰων. τύπῳ ὁλκήιον, Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 1609. ΙΙ. μεγάλη λεκάνη ἢ ἀγγεῖον, ἔνθα ἔπλυνον τὰ ποτήρια κτλ., Ἐπιγέν. ἐν «Μνηματίῳ» 1, Μένανδρ. ἐν «Ἀρρηφόρῳ» 9, Πολύδ. παρ’ Ἀθην. 195C, 199Ε, Πλουτ. Ἀλεξ. 20 (ἐν τοῖς Ἀντιγράφ. ἡμαρτημένως φέρεται ὁλκίον)· - ἕτερος τύπος ὁλκαῖον, μνημονεύεται ὑπὸ Πολυδ. Ϛ΄, 99 ἐκ τοῦ Ἀντιόχου (πιθ. Ἀντιδότου, Meineke), πρβλ. 10. 78.
Greek Monolingual
ὁλκεῖον, δ. γρφ. ὁλκίον, επικ. τ. ὁλκήϊον, τὸ (Α) ολκή
1. το οπίσθιο μέρος της πρύμνης του πλοίου
2. μεγάλη λεκάνη μέσα στην οποία έπλεναν τα ποτήρια.
