Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

improbitas

From LSJ

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Latin > English

improbitas improbitatis N F :: wickedness unscrupulousness, dishonesty; shamelessness; want of principle

Latin > English (Lewis & Short)

imprŏbĭtas: (inpr-), ātis, f. improbus,
I badness, wickedness, depravity, dishonesty, improbity (freq. and class.): cum te alicujus improbitas perversitasque commoverit, Cic. Q. Fr. 1, 13, 38: amicorum neglectio improbitatem coarguit, id. Mur. 4, 9; id. Att. 1, 16, 7: in hac causa improbitatem et gratiam cum inopia et veritate contendere, id. Quint. 27, 84; id. Brut. 62, 224: cum me improbitatis patrocinium suscipere vultis, id. Rep. 3, 5: judici invisa est, Quint. 6, 4, 15: cordis humani, Plin. 2, 23, 21, § 87; Ov. A. A. 1, 676: prodiga corruptoris, Juv. 10, 305: illo admirabilis aevo, i. e. rare, id. 13, 53.—
II Transf., of bad, troublesome animals, impudence, boldness, audacity: simiae Dodoneae, Cic. Div. 2, 32, 69: muscae, Plin. 29, 1, 8, § 28: alitum semina depascentium, id. 19, 6, 34, § 116.

Latin > French (Gaffiot 2016)

imprŏbĭtās,¹⁰ ātis, f. (improbus),
1 mauvaise qualité [d’une chose] : Plin. 2, 87
2 méchanceté, perversité : Cic. Verr. 2, 3, 208 ; Cat. 2, 11 ; Br. 224 || malice d’un singe : Cic. Div. 2, 69
3 audace, hardiesse, effronterie : Plin. 19, 116 ; 29, 28.

Latin > German (Georges)

improbitās, ātis, f. (improbus), die moralische Schlechtigkeit, Unredlichkeit, absol., Cic. u.a.: alicuius, Cic.: cordis humani, Plin.: Plur., vestrorum improbitates, Augustin. epist. 108, 18: omnes impr., Salv. de gub. dei 4, 14, 65. – übtr., die Verwegenheit, Unverschämtheit, Frechheit, raubsüchtiger u. bösartiger Tiere, simiae, Schelmerei, Cic.: alitum, muscae, Plin. – / Plin. 15, 52 jetzt improbatis.

Latin > Chinese

improbitas, atis. f. :: 詭弊