Γιγάντειος
γεγόναμεν γὰρ πρὸς συνεργίαν ὡς πόδες, ὡς χεῖρες, ὡς βλέφαρα, ὡς οἱ στοῖχοι τῶν ἄνω καὶ κάτω ὀδόντων. τὸ οὖν ἀντιπράσσειν ἀλλήλοις παρὰ φύσιν → we are all made for mutual assistance, as the feet, the hands, and the eyelids, as the rows of the upper and under teeth, from whence it follows that clashing and opposition is perfectly unnatural
English (LSJ)
α, ον, gigantic, AP9.708 (Phil.), Luc.Philops.23:—also Γιγανταῖος, α, ον, Aesop.53, Hsch. s.v. Ἀβραμιαῖος: Γιγαντιαῖος, σώματα Pall.in Hp.2.143 D.: Γιγαντικός, ή, όν, of or for the Giants, τὰ Γιγαντικά Plu.2.360f; monstrous, θρασύτης Simp. in Ph.1145.4, cf. Procl.in Prm.p.659 S.
Spanish (DGE)
(Γῐγάντειος) -α, -ον
de los Gigantes πόλεμος e.e. la Gigantomaquia Call.Fr.119.3, Nonn.D.4.402, ὑμεναῖοι Nonn.D.5.200
•giganteo, gigantesco de sus armas, Nonn.D.2.68, 367
•de sus miembros χερσὶ Γιγαντείαις AP 9.708 (Phil.), cf. Luc.Philops.23, Nonn.D.1.271, 2.427, 25.509, 34.181, 48.82.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de géant.
Étymologie: Γίγας.
Greek (Liddell-Scott)
Γῐγάντειος: -α, -ον, ἀνήκων εἰς γίγαντας, πελώριος, Λουκ. Φιλοψ. 23· - ὡσαύτως Γιγαντιαῖος, α, ον, Αἴσωπ. καὶ Γραμμ.- καὶ Γιγαντικός, ή, όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τοὺς Γίγαντας, Εὐσ. Ε. ΙΙ. 186C.
Greek Monotonic
Γῐγάντειος: -α, -ον (γίγας), αυτός που ανήκει στους Γίγαντες, πελώριος, τεράστιος, σε Λουκ.
Middle Liddell
German (Pape)
gigantisch, riesenhaft, Luc. Philops. 28 und Sp.
