γνωριστέον
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
English (LSJ)
one must know, Arist.EN1180b22; one may recognize, Alex.Trall.1.15.
Spanish (DGE)
hay que conocer ἐκεῖνο (τὸ καθόλου) ὡς ἐνδέχεται Arist.EN 1180b22
•medic. se puede reconocer τὸν ἐπιληπτικόν οὕτως Alex.Trall.1.559.8.
French (Bailly abrégé)
adj. verb. de γνωρίζω.
Greek (Liddell-Scott)
γνωριστέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ γνωρίσῃ, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 10. 9,16.
Greek Monotonic
γνωριστέον: ρημ. επίθ. του γνωρίζω, πρέπει κανείς να γνωρίσει, σε Αριστ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γνωριστέον, adj. verb. van γνωρίζω, men moet inzien. Aristot. EN 1180b22.