διαθορυβέω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
render uneasy, disquiet, τινά Th.5.29, Luc.Alex.31, Eun.Hist.p.222 D.: abs., make a great noise, Plu.Galb.18.
Spanish (DGE)
1 tr. intranquilizar, turbar τὴν Πελοπόννησον Th.5.29, τοὺς πλείστους Luc.Alex.31, τὸν Καίσαρα Eun.Hist.20.4, τὰς ἐκκλησίας Cyr.Al.Ep.1.1.7.p.148.9
•en v. pas., Chrys.M.55.82.
2 intr. producir un gran tumulto, alborotar διεθορύβησαν οἱ πολλοὶ τὸ πρῶτον Plu.Galb.18
•en v. med.-pas. agitarse ἡ ἐκκλησία διετεθορύβητο la asamblea había estado muy agitada Luc.Icar.33.
German (Pape)
[Seite 579] ganz verwirren, Thuc. 5, 29; Luc. Alex. 31; heftig lärmen, Plut. Oth. 19.
French (Bailly abrégé)
διαθορυβῶ :
1 troubler profondément, acc.;
2 faire un grand tumulte.
Étymologie: διά, θορυβέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δια-θορυβέω hevig verontrusten; abs.: veel tumult maken.
Russian (Dvoretsky)
διαθορῠβέω:
1 сильно волновать, смущать, тревожить (τὴν Πελοπόννησον Thuc.; τοὺς πλείστους Luc.);
2 поднимать сильный шум, шуметь (διεθορύβησαν οἱ πολλοί Plut.).
Greek Monotonic
διαθορῠβέω: μέλ. -ήσω, ταράζω, συγχύζω εντελώς, τινα, σε Θουκ.· απόλ., κάνω μεγάλο θόρυβο, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
διαθορῠβέω: καταταράττω, φέρω εἰς σύγχυσιν, τινα Θουκ. 5. 29, Λουκ. Ἀλ. 31· ἀπολ., κάμνω μέγαν θόρυβον, Πλούτ. Γάλβ. 18.
Middle Liddell
fut. ήσω
to confound utterly, τινα Thuc.: absol. to make a great noise, Plut.
