πολυκίνητος
ἐν πίθῳ τὴν κεραμείαν μανθάνειν → in breaking many pots, the potter learns his craft | of those who undertake the most difficult tasks without learning the elements of the art | don't run before you can walk
English (LSJ)
[ῑ], ον, full of movement, ὄψις Plu.2.681a, cf. Gal.UP 16.6; restless, Id.8.131; ἔκστασις Iamb.Myst.3.2; τὸ ἄρχειν π. καὶ πολυμέριμνον Arist.Mu.400b9.
German (Pape)
[Seite 664] viel, sehr, stark bewegt, Arist. u. Sp., wie Schol. Il. 2, 814.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
fortement agité ou qui s'agite beaucoup.
Étymologie: πολύς, κινέω.
Russian (Dvoretsky)
πολυκίνητος: (ῑ)
1 многообразно движущийся, весьма подвижный (ὄψις Plut.);
2 связанный с постоянной подвижностью, т. е. беспокойный (τὸ ἄρχειν Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
πολῠκίνητος: -ον, πλήρης κινήσεως, ὁ πολὺ κινούμενος, Ἀριστ. π. Κόσμ. 6. 34, Πλούτ. 2. 681Α.
Greek Monolingual
-η, -ο / πολυκίνητος, -ον, ΝΑ
1. αυτός που κινείται πολύ («τὸ ἄρχειν πολυκίνητον καὶ πολυμέριμνον», Αριστοτ.)
2. αυτός που κινείται σε πολλά μέρη
νεοελλ.
1. ευκίνητος, ταχυκίνητος
2. φρ. «πολυκίνητο αντανακλαστικό»
ιατρ. αυξημένο αντανακλαστικό, κατά το οποίο το εξεταζόμενο μέλος αντιδρά με δύο ή περισσότερες συσπάσεις
αρχ.
1. (για όψη) ζωηρός, γεμάτος ζωή
2. ανήσυχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + κινητός (< κινοῦμαι), πρβλ. βραδυκίνητος].
