ἐναποπνίγομαι
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
German (Pape)
[Seite 828] pass., darin ersticken; ἐναποπνιγῆναι καπνῷ Luc. Peregr. 24; ἐν οἴνῳ Ath. VII, 325 d.
Greek Monotonic
ἐναποπνίγομαι: Παθ., αυτός που πνίγεται, ασφυκτιά μέσα σε κάτι, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐναποπνίγομαι: (в чем-л.) задыхаться, умирать от удушья (ἐναποπνιγῆναι καπνῷ Luc.).
Middle Liddell
Pass. to be suffocated in, Luc.
