τρῦχος: Difference between revisions
(42) |
(6) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και [[τρύχος]], -εος και -ους, τὸ, Α<br /><b>1.</b> [[ένδυμα]] τριμμένο, [[ράκος]], [[κουρέλι]]<br /><b>2.</b> [[σχίσμα]], [[κομμάτι]]<br /><b>3.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τὰ τρύχη</i><br />τα κουρέλια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>τρυχ</i>- του ρ. [[τρύχω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ος</i> τών σιγμόληκτων ουδ. (<b>πρβλ.</b> <i>λαῖφ</i>-<i>ος</i>)]. | |mltxt=και [[τρύχος]], -εος και -ους, τὸ, Α<br /><b>1.</b> [[ένδυμα]] τριμμένο, [[ράκος]], [[κουρέλι]]<br /><b>2.</b> [[σχίσμα]], [[κομμάτι]]<br /><b>3.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>τὰ τρύχη</i><br />τα κουρέλια.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>τρυχ</i>- του ρ. [[τρύχω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ος</i> τών σιγμόληκτων ουδ. (<b>πρβλ.</b> <i>λαῖφ</i>-<i>ος</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''τρῦχος:''' -εος, τό ([[τρύω]]), φθαρμένο [[ιμάτιο]], [[ράκος]], παλιό [[ρούχο]], σε Ευρ.· στον πληθ., ράκη, στον ίδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:12, 31 December 2018
English (LSJ)
εος, τό,
A worn out, tattered garment, τρύχει καλυφθεὶς Θεσσαλῆς ἁπληγίδος S.Fr.777; τρύχει πέπλων E.El.501, cf. Thphr.HP3.8.6: pl., rags, tatters, E.El.185 (lyr.), Ph.325 (lyr.), Ar.Ach. 418. II rent, δι' ἱματίων . . οἷον τ. ἐποίησεν Arist.Mete.371a28.
Greek (Liddell-Scott)
τρῦχος: -εος, τό, ἱμάτιον τετριμμένον καὶ ῥακῶδες, ῥάκος, τρύχει καλυφθεὶς Θεσσαλῆς ἁπληγίδος Σοφ. Ἀποσπ. 843· τρύχει πέπλων Εὐρ. Ἠλ. 501· - ἐν τῷ πληθ., ῥάκη, αὐτόθι 184, Φοίν. 325, Ἀριστοφ. Ἀχ. 418. ΙΙ. σχίσμα, ῥῆγμα, δι’ ἱματίων... οἷον τρ. ἐποίησεν Ἀριστ. Μετεωρ. 3. 1, 11. [Οἱ παλαιοὶ γραμμ. γράφουσι τρύχος, ὡς εἰ τὸ υ ἦν βραχύ· ἀλλ’ οἱ ποιηταὶ ἔχουσι πανταχοῦ ῡ, ὡς ἀπαιτεῖ ἡ ἐτυμολογία ἐκ τοῦ τρύχω].
French (Bailly abrégé)
ion. -εος, att. -ους (τό) :
1 haillon, loque;
2 τὰ τρύχη vêtement de deuil.
Étymologie: τρύχω.
Greek Monolingual
και τρύχος, -εος και -ους, τὸ, Α
1. ένδυμα τριμμένο, ράκος, κουρέλι
2. σχίσμα, κομμάτι
3. στον πληθ. τὰ τρύχη
τα κουρέλια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τρυχ- του ρ. τρύχω + κατάλ. -ος τών σιγμόληκτων ουδ. (πρβλ. λαῖφ-ος)].
Greek Monotonic
τρῦχος: -εος, τό (τρύω), φθαρμένο ιμάτιο, ράκος, παλιό ρούχο, σε Ευρ.· στον πληθ., ράκη, στον ίδ.
