μοιχίδιος: Difference between revisions
Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι → Actually, the rest of us probably haven't realized that those who manage to pursue philosophy as it should be pursued are practicing nothing else but dying and being dead (Socrates via Plato, Phaedo 64a.5)
(3) |
(1ba) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''μοιχίδιος:''' рожденный от прелюбодеяния, т. е. внебрачный Her., Luc. | |elrutext='''μοιχίδιος:''' рожденный от прелюбодеяния, т. е. внебрачный Her., Luc. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=μοῐχίδιος, η, ον<br />[[born]] in [[adultery]], Luc. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 13:25, 9 January 2019
English (LSJ)
[ῐ], α, ον, = sq., Ael.NA12.16. II begotten in adultery, Hecat.369 J., Hdt. 1.137, Hyp.Fr.42, Ph.1.598, Luc.DDeor.22.1.
German (Pape)
[Seite 198] ehebrecherisch, Ael. N. A. 12, 16; aus einem Ehebruch entsprungen, Her. 1, 137 u. Sp., wie Luc. D. D. 22, 1; Hecat. u. Hyperid. bei Suid., der es erkl. ἐκ μοιχοῦ γεγεννημένος.
Greek (Liddell-Scott)
μοιχίδιος: [ῐ], -α, -ον, = μπίχιος, Αἰλ. π. Ζ. 12. 16. ΙΙ. ὁ ἐν μοιχείᾳ γεννηθείς, Ἑκαταῖ. 370, Ἡρόδ. 1. 137, Ὑπερείδ. παρὰ Σουΐδ. εἰς Λουκ. Θεῶν Διάλ. 22. 1.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 d’adultère;
2 né d’un adultère.
Étymologie: μοιχός.
Greek Monolingual
μοιχίδιος, -ία, -ον (Α)
μοιχικός, γεννημένος από μοιχεία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μοιχός + -ίδιος (πρβλ. κουρ-ίδιος)].
Greek Monotonic
μοιχίδιος: [ῐ], -α, -ον, αυτός που γεννήθηκε μέσα στη μοιχεία, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
μοιχίδιος: рожденный от прелюбодеяния, т. е. внебрачный Her., Luc.
