χαίτωμα: Difference between revisions
From LSJ
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
(4b) |
(1b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''χαίτωμα:''' ατος τό султан (κράνους χ. Aesch.). | |elrutext='''χαίτωμα:''' ατος τό султан (κράνους χ. Aesch.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[χαίτωμα]], ατος, τό, [as if from χαιτόω]<br />a [[plume]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:25, 9 January 2019
English (LSJ)
ατος, τό,
A plume, κράνους A.Th.385.
German (Pape)
[Seite 1326] τό, wie von χαιτόω, = χαίτη, τρεῖς κατασκίους λόφους σείει, κράνους χαίτωμα Aesch. Spt. 385.
Greek (Liddell-Scott)
χαίτωμα: τὸ (ὡσεὶ ἐκ ῥήματος χαιτόω), λόφος, κράνους χαίτωμα Αἰσχύλ. Θήβ. 385.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
crinière d’un casque.
Étymologie: χαίτη.
Greek Monolingual
τὸ, Α
χαίτη, λοφίο περικεφαλαίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαίτη + κατάλ. -ωμα (πρβλ. πλευρά: πλεύρωμα)].
Greek Monotonic
χαίτωμα: -ατος, τό (όπως αν προερχόταν από το χαιτόω), λοφίο, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
χαίτωμα: ατος τό султан (κράνους χ. Aesch.).
